Vrijdag 1 september 2017
Het is zwaar bewolkt deze morgen en tamelijk winderig, maar de zon doet haar uiterste best om door te breken.Om 10 uur staan we klaar om te vertrekken en het ziet er al een heel stuk beter uit. Maar het lijkt ons verstandig van toch maar een pull mee te nemen. We hebben ons programma gewijzigd: we gaan toch eerst naar Isola dei Pescatori en dan kunnen we morgen een combiticket naar Isola Madre en Isola Bella nemen. De boot vertrekt om 10:45 uur en we blijken ongeveer de eerste toeristen te zijn die vandaag voet aan wal zetten op het Isola Superiore dei Pescatori, zoals het eiland voluit heet. Er heerst een heerlijke rust. De wind is intussen gaan liggen en de hemel kleurt blauw met in de achtergrond over het meer en tegen de heuvelflanken dikke witte wolkenslierten. Dat levert natuurlijk prachtige foto’s op.
Er zijn nog maar een
paar toeristen op het eiland en de eilandbewoners zetten de kraampjes en
terrassen klaar voor de massa die verwacht wordt. Het duurt niet lang of het
ene bootje na het andere spuwt zijn lading uit en de straatjes vullen zich
algauw met toeristen. Ook wij beginnen onze wandeling. Op het uiteinde ligt een
park met grote oude bomen. Het eiland is zo klein dat je makkelijk in een half
uurtje helemaal rond kan gaan. Rondom heb je mooie plekjes met bomen op de
voorgrond en het meer op de achtergrond of een doorkijk door de smalle
straatjes tot het meer op de andere oever. Het spreekt vanzelf dat we ettelijke
foto’s maken. Ik moet zelfs even op mijn stappen terug keren omdat de
instellingen van mijn camera per ongeluk verzet waren en al mijn laatste foto’s
overbelicht. Op het einde van de wandeling komen we bij Albergo Ristorante Verbano
met zijn zeer aantrekkelijk terras. We reserveren een tafeltje tegen 13 uur.
Daarna dwarsen we het eilandje door het smalle straatje dat in de lengte door
het dorpje loopt. Hier wachten de enkele winkeltjes en restaurants geduldig de
klanten op. In de kerk heeft een doopplechtigheid plaats. Wij zoeken in
afwachting van het eten een rustig bankje op in de schaduw. De zon schijnt
intussen volop en het is zeer warm. Het terras van Verbano is ronduit idyllisch: veel groen, witte parasols en zicht
op Isola Bella. We krijgen een mooi tafeltje in de schaduw. We nemen het menu
del giorno: insalata caprese en
daarna gebakken baars uit het meer met
spaghetti van courgette en geroosterde noten. We genieten van het lekkere
eten, het uitzicht en het mooie weer. De volle zon en de karaktervolle witte
wolken wisselen elkaar af en er staat een deugddoend licht briesje. We rekken
dit moment zo lang mogelijk.
Op de terugreis met de boot komen
we langs Isola Bella waar de zon
ideaal staat voor de tuinterrassen en de prachtige wolken maken het plaatje
compleet. Om 15 uur zijn we terug in Stresa.
Dit is ons moment voor boodschappen (cadeautje voor de kleinkinderen,
olijfolie, eventueel een portefeuille,…). Dat vraagt wel wat tijd maar we zien
toch nog de kans om een terrasje mee te pikken. De toeristische drukte is
echter groter dan verwacht en de rust wordt daarenboven verstoord door enkele
groepjes halfdronken en luidruchtige mannen, vooral Duitsers. Ik loop een
beetje voor gek met mijn grote paraplu want de zon schijnt nog altijd, al
dreigen donkere wolken de hele tijd. Ik ben er niet gerust in want Meteovista voorspelt motregen of lichte
buien. Er blijft nog wat tijd over voor een prosecco op een van de terrassen
langs het meer maar lang vertoeven we er niet want het is duidelijk frisser
geworden. Een pullover is nodig!
Na een korte pauze op onze
hotelkamer trekken we om 20:00 uur terug naar de stad op zoek naar een
restaurant voor hooguit één klein gerechtje. Het blijkt niet eenvoudig om iets
deftigs te vinden. Bij één gaan we zelfs terug naar buiten zonder iets te
bestellen omdat het bij nader inzien toch zeer ongezellig is. Uiteindelijk
komen we terecht in La Piemontese,
één van de zaken die ook door Michelin
vermeld worden.
