Donderdag 31 augustus 2017 (1)
Als we opstaan blijkt het de hele
nacht niet geregend te hebben. Volgens Meteovista
blijft het trouwens de hele dag hoofdzakelijk droog al komt er in de namiddag
kans op onweer. Zaterdag wordt het terug mooi.
We overleggen even over onze planning en besluiten de eilanden voor
morgen en overmorgen te bewaren en vandaag met de auto naar Verbania te rijden om er de Villa Taranto en zijn botanische
tuinen te bezoeken. Maar eerst uiteraard het ontbijt. We zijn
benieuwd. We worden niet teleurgesteld want ook dat is hier klasse: een enorm
uitgebreide keuze aan zoute en zoete lekkernijen en dit alles ook weer in het
imposante kader zoals de rest van het hotel.
Tegen 10 uur verlaten we de garage
van het Grand Hotel des Iles Borromées
en volgen de weg langs het meer richting Verbania,
op zo’n 20 kilometer van Stresa. De
weg erheen verloopt moeizaam en traag door wegenwerken. We laten de stad voor
wat hij is want er is niet veel te zien en rijden meteen door naar de Villa Taranto. Hier is er weinig volk
zodat we de tuinen rustig kunnen bezoeken. In een heuvelachtig landschap ligt
een uitgestrekt park, zeer mooi aangelegd en zeer verzorgd. Er staat een enorme
diversiteit aan bomen en planten en in dit seizoen is de uitzonderlijke
collectie van meer dan 300 soorten dahlia’s
dé grote blikvanger. Deze wat vergeten bloem biedt een verrassende hoeveelheid
varianten in alle mogelijke vormen en kleuren en gaande van groot naar klein.
Zoveel soorten heb ik nog nooit bijeen gezien, een ware ontdekking. Midden in het park staat de Villa Taranto, maar die is niet open
voor het publiek. Aangezien de zon achter de wolken verscholen blijft, is de
temperatuur zeer aangenaam wat de lange wandeling een stuk makkelijker maakt.
Anderhalf uur en vele foto’s later, zijn we rond. Het is inmiddels 13 uur en
dus tijd voor een hap. De cafetaria heeft niet veel lekkers te bieden, dus
besluiten we terug te rijden tot in Verbano,
een klein dorpje aan het meer even vòòr Stresa.
We kiezen het mooiste terrasje uit aan de oever van het meer, maar gezien het
gevorderde uur kunnen we geen lunch meer krijgen. Een bescheiden restaurantje
in het centrum van het dorpje is wél nog bereid om ons een lunch op te dienen: vitello tonnato en trotta alla Borromeo,
eenvoudig en lekker, maar voor ons een té grote portie. Na het eten rijden we
terug naar ons hotel.
