Zondag 28 april 2013 (2)
We zijn inmiddels bij de Tiber beland aan de Ponte Sant’ Angelo die naar het gelijknamige kasteel leidt, bij ons gekend als de Engelenburcht. Dit is alweer een van dé grote trekpleisters van Rome, dus het is er superdruk.
Op de brug krioelt het van de toeristen en muzikanten en kunstenaars dingen er naar de belangstelling én de portemonnee van de voorbijgangers. De zon brandt. De grote engelenbeelden op de brugleuning doen een beetje denken aan de Karelsbrug in Praag en ook de sfeer gaat wat in die richting. Van hieruit heb je overigens een mooi zicht op de koepel van de Sint-Pietersbasiliek met de Tiber op de voorgrond. We hebben niet de tijd om de burcht te bezoeken en overigens staan er lange wachtrijen. We laten ook het Vaticaan en het Sint-Pietersplein links liggen want hier komen we morgen uitgebreid terug. Langs de Tiber wandelen we tot de volgende brug en steken opnieuw over richting stadscentrum. Hier gaat het nu langs enkele leuke smalle straatjes met interessante winkels, die op zondag natuurlijk gesloten zijn, maar toch zijn er talrijke schilderachtige hoekjes en plekjes te fotograferen. Langs o.a. de via dei Banchi Nuovi, via del Governo Vecchio, via dei Cappellari en via dei Sediari zijn we terug op de Campo de’ Fiori. Tijd voor een verfrissing en ook wel om de benen en voeten even wat rust te geven. Na een verkwikkende pint op één van de terrassen, wandelen we naar de vlakbij gelegen Piazza Farnese. Het plein wordt geflankeerd door het elegante Palazzo Farnese waarin de Franse ambassade is gehuisvest en op de beide uiteinden van de piazza staan twee reusachtige badkuipen als fontein.
Ze stammen uit de tijd van het Oude Rome en zijn afkomstig uit de thermen van Caracalla. We gaan even binnen in de kapel van de Casa de Santa Brigida. Hier zitten een 15-tal nonnetjes de vespers te zingen. Ze dragen een eigenaardig hoofddeksel dat doet denken aan een motorhelm. We blijven even ingetogen luisteren en wandelen vervolgens langs de zijgevel van het Palazzo Farnese naar de via Giulia, de langste rechte straat van Rome. Ook hier stappen we lukraak even een kerkje binnen. Een oud nonnetje vraagt ons of we de crypte willen bezoeken en we doen dat dus maar. Hier wacht ons een verrassing. Dit is namelijk de Santa Maria dell’Orazione e Morte en dat houdt in dat de kerk dienst deed als begraafplaats. In de krypte liggen dan ook tientallen skeletten en doodshoofden. Op hun voorhoofd is hun naam gegraveerd evenals de datum van overlijden. Ook ornamenten zoals een grote luster en het crucifix boven het altaar zijn gemaakt met menselijke botten. We wandelen de via Giulia af tot aan de Tiber en keren daar langs de Vicolo del Polverone terug naar de Campo de’ Fiori. Het is ons nog te vroeg om naar het hotel terug te keren, dus doen we nog een ommetje doorheen de via dei Giubbonari, waar veel winkeltjes toch open zijn ten behoeve van de vele toeristen. Om 17:15 uur zijn we terug in ons hotel.
Om 19 uur worden we verwacht in ristorante Angoletto. Aangezien het in de buurt van het Pantheon gelegen is, besluiten we iets vroeger te vertrekken en eerst een aperitief te drinken op de gezellige Piazza della Rotonda. Hier is het aangenaam zitten en het is leuk om de vele 
voorbijgangers te observeren. Als we stipt om 19 uur aan het retaurant aankomen is het grote terras nog helemaal leeg en een viertal obers staan lui over de balustrade geleund in afwachting van de eerste klanten. Het ziet er een klassevolle zaak uit met een mooi verzorgd terras met veel groen. Deze plaats werd ons aanbevolen door Carlo als één van de beste visrestaurants in de stad. We kiezen dus voor vis: als voorgerecht gefrituurde baby squids en rucola en daarna respectievelijk zeebaars en tonijn. Het eten is oké, maar niet uitzonderlijk. En de wijn… hebben we niet zelf mogen kiezen. Dat werd voor ons gedaan door een irritante ober, die op een totaal misplaatste manier grappig probeert te zijn. Ook tijdens en na het eten bederft hij voor een flink stuk de pret. Achteraf wandelen we nog even langs de Piazza Navona tot op de Campo de’ Fiori (voor de zoveelste keer…). Na een ijsje bij Grom drinken we nog een grappa of een prosecco op een terras en genieten van de zachte zomerse avond. Zo is het alweer 23:30 uur als we op onze kamer terug zijn. Het was weer een drukke dag, maar we hebben van elk moment genoten.
Terug naar 2013 Rome OVERZICHT
voorbijgangers te observeren. Als we stipt om 19 uur aan het retaurant aankomen is het grote terras nog helemaal leeg en een viertal obers staan lui over de balustrade geleund in afwachting van de eerste klanten. Het ziet er een klassevolle zaak uit met een mooi verzorgd terras met veel groen. Deze plaats werd ons aanbevolen door Carlo als één van de beste visrestaurants in de stad. We kiezen dus voor vis: als voorgerecht gefrituurde baby squids en rucola en daarna respectievelijk zeebaars en tonijn. Het eten is oké, maar niet uitzonderlijk. En de wijn… hebben we niet zelf mogen kiezen. Dat werd voor ons gedaan door een irritante ober, die op een totaal misplaatste manier grappig probeert te zijn. Ook tijdens en na het eten bederft hij voor een flink stuk de pret. Achteraf wandelen we nog even langs de Piazza Navona tot op de Campo de’ Fiori (voor de zoveelste keer…). Na een ijsje bij Grom drinken we nog een grappa of een prosecco op een terras en genieten van de zachte zomerse avond. Zo is het alweer 23:30 uur als we op onze kamer terug zijn. Het was weer een drukke dag, maar we hebben van elk moment genoten. Terug naar 2013 Rome OVERZICHT
