Vrijdag 22 mei 2009 (3)
We besluiten om maar meteen naar de stad te trekken en dat tevoet te doen. Het is slechts een 25 à 30 minuten wandelen, steeds rechtdoor de lange Banbury Road af en zo zien we meteen iets, want hier liggen veel mooie villa’s en landhuizen en er zijn ook een paar colleges gevestigd. Even voor de stad nemen we een zijstraat naar rechts en gaan op zoek naar Walton Street, een trendy straat waar enkele goede restaurants gevestigd zijn, o.a. Brasserie Blanc (ja, zoals in Cheltenham) en Branca. Het blijkt inderdaad een leuke straat met niet alleen restaurants, maar ook cafés en enkele terrasjes, dus echt een uitgangsbuurt voor studenten. Zeer origineel is Freud, een café-brasserie in een oude kerk. Door de omweg duurt het een uur vooraleer we het stadscentrum bereiken. We doen een eerste indruk op van Broad Street, de hoofdstraat waar ook het hart van de universiteit is gevestigd. We willen nog niet te ver gaan en de echte verkenning van Oxford voor morgen en overmorgen laten, dus besluiten we om onze zoektocht naar een goed restaurant voor vanavond verder te zetten.
Een van de mogelijkheden is natuurlijk Jamie’s Italian in George Street, maar Nes heeft ons gezegd dat je het beste wacht tot laat op de avond want ze nemen geen reservaties aan en zo staat er altijd een 
lange file buiten te wachten. Het is nog maar 19 uur maar we besluiten toch om al maar eens een kijkje te gaan nemen. Tot onze verrassing staat er een rij van amper een tiental mensen en we besluiten toch maar al mee aan te schuiven. We gaan braaf in de rij staan. Voor de deur staat een buitenwipper en af en toe komt een dienster naar buiten om de namen te noteren of de volgende binnen te roepen. Als het te lang duurt wordt de wachtenden zelfs een hapje aangeboden. Na amper een kwartiertje is het al onze beurt om... plaats te nemen aan de bar waar we verder mogen wachten op een vrije tafel. Tijd dus voor een aperitiefje en om wat rond te kijken.
lange file buiten te wachten. Het is nog maar 19 uur maar we besluiten toch om al maar eens een kijkje te gaan nemen. Tot onze verrassing staat er een rij van amper een tiental mensen en we besluiten toch maar al mee aan te schuiven. We gaan braaf in de rij staan. Voor de deur staat een buitenwipper en af en toe komt een dienster naar buiten om de namen te noteren of de volgende binnen te roepen. Als het te lang duurt wordt de wachtenden zelfs een hapje aangeboden. Na amper een kwartiertje is het al onze beurt om... plaats te nemen aan de bar waar we verder mogen wachten op een vrije tafel. Tijd dus voor een aperitiefje en om wat rond te kijken.
Het restaurant is vrij ruim en bestaat op het gelijkvloers uit een ruime eetzaal, de bar en de open keuken. In de kelderverdieping zijn nog twee grote eetruimtes en de toiletten ondergebracht. Het interieur is allesbehalve indrukwekkend: kleine tafeltjes vrij dicht opeengepakt, grote vensters die op straat uitgeven, suggesties op zwart krijtbord en veel kaders met Italiaanse sfeerbeelden aan de muur. Een van de vensters is als een soort etalage ingericht met een bakkerstafel en allerlei Italiaanse graan-, meel en pastaproducten. 
Het personeel wringt zich behendig met glazen en borden tussen de tafeltjes en er heerst een gezellige drukte. Het publiek is divers maar toch eerder aan de jonge kant. We krijgen een tafeltje op het gelijkvloers dicht bij de bar en de deur en hebben van hieruit een goed zicht op het gebeuren. We zijn benieuwd naar de kaart. Die is zoals je ze hier kan verwachten: een ruime keuze aan antipasti, primi en secondi maar ook een keuze aan hapjes (breads, olives and bits) en natuurlijk ook verschillende dolci. Alles Italiaans getint én typisch Jamie, d.w.z. eenvoudig, zéér verse producten, perfect gegaard of gebakken en toch hier en daar een exotisch of kruidig tintje.
Terug naar 2009 Cotswolds & Oxford OVERZICHT
Het personeel wringt zich behendig met glazen en borden tussen de tafeltjes en er heerst een gezellige drukte. Het publiek is divers maar toch eerder aan de jonge kant. We krijgen een tafeltje op het gelijkvloers dicht bij de bar en de deur en hebben van hieruit een goed zicht op het gebeuren. We zijn benieuwd naar de kaart. Die is zoals je ze hier kan verwachten: een ruime keuze aan antipasti, primi en secondi maar ook een keuze aan hapjes (breads, olives and bits) en natuurlijk ook verschillende dolci. Alles Italiaans getint én typisch Jamie, d.w.z. eenvoudig, zéér verse producten, perfect gegaard of gebakken en toch hier en daar een exotisch of kruidig tintje.
Terug naar 2009 Cotswolds & Oxford OVERZICHT
