Maandag 29 april 2013 (2)
We wandelen opnieuw langs de wachtende rijen naar het Sint-Pietersplein, waar de wachtrij voor een bezoek aan de basiliek nòg veel langer is. Wij besluiten om niet mee aan te schuiven in deze hitte.
We hebben de Sint-Pietersbasiliek immers vorige keer al bezocht, maar CL en A willen uiteraard de gelegenheid niet laten voorbij gaan. M en MA sluiten zich bij hen aan en wij trekken naar Trastevere, de pittoreske volkse wijk van Rome. We spreken af elkaar te bellen als het bezoek aan de basiliek is afgelopen. Het blijkt toch nog een hele wandeling te zijn en we beginnen toch wel wat honger te krijgen. Onderweg is er echter niet echt veel keuze aan restaurants, dus we stappen meteen door naar Trastevere. Op het einde van de via dalle Lungare kijken we even binnen in de tuinen van het Palazzo Corsini en stappen vervolgens door de Porta Settimiana de oude stadswijk binnen. Als we linksaf slaan herkennen we onmiddellijk het restaurantje waar we op kerstmis 2004 een heerlijk kerstdiner gegeten hebben: ristorante da Fabrizio. Maar gezien het prachtige weer verkiezen we deze keer een terrasje en dat vinden we bij 
de trattoria da Gildo a Trastevere, vlak tegenover de stadspoort. We mogen blij zijn dat we nog een plaatsje vinden want in geen tijd zit het terras helemaal vol. De sfeer is zuiders en we laten ons verleiden tot de specialiteit van het huis: artisjokken. Zowel de carciofi alla Romana als de carciofi de Guidìa zijn verrukkelijk in hun eenvoud. De eerste is klaargemaakt met munt en ansjovis en de versie van Giudìa is gebakken in de olijfolie en ligt op een vloeiblad om de overvloedige olie op te slorpen. Lekker! Daarna houdt C het bij een insalata bresaola en benut ik de gelegenheid om eindelijk dé Romeinse specialiteit te proeven: spaghetti cacio e pepe. Het is de eenvoud zelve: pasta op smaak gebracht met alleen maar pecorinokaas en zwarte peper, véél peper. Het is genieten, niet alleen van het eten maar ook van de locatie en het weer. We komen niet toe met ons half litertje wijn en bestellen er dus maar een tweede… Intussen hebben we na enkele vergeefse pogingen van beide kanten toch contact gekregen met onze vrienden. Ze zijn nog vrij snel in de Sint-Pietersbasiliek binnen geraakt door de wachtrij een beetje te “forceren”. Tot groot protest van de andere toeristen natuurlijk, maar ze hebben zodoende toch minstens een half uur gewonnen. Het blijkt zeer moeilijk om ze via de telefoon tot bij ons te gidsen en tenslotte besluiten ze maar om onderweg eerst een pizzeria binnen te stappen. We treffen mekaar misschien nog wel later in de namiddag.
de trattoria da Gildo a Trastevere, vlak tegenover de stadspoort. We mogen blij zijn dat we nog een plaatsje vinden want in geen tijd zit het terras helemaal vol. De sfeer is zuiders en we laten ons verleiden tot de specialiteit van het huis: artisjokken. Zowel de carciofi alla Romana als de carciofi de Guidìa zijn verrukkelijk in hun eenvoud. De eerste is klaargemaakt met munt en ansjovis en de versie van Giudìa is gebakken in de olijfolie en ligt op een vloeiblad om de overvloedige olie op te slorpen. Lekker! Daarna houdt C het bij een insalata bresaola en benut ik de gelegenheid om eindelijk dé Romeinse specialiteit te proeven: spaghetti cacio e pepe. Het is de eenvoud zelve: pasta op smaak gebracht met alleen maar pecorinokaas en zwarte peper, véél peper. Het is genieten, niet alleen van het eten maar ook van de locatie en het weer. We komen niet toe met ons half litertje wijn en bestellen er dus maar een tweede… Intussen hebben we na enkele vergeefse pogingen van beide kanten toch contact gekregen met onze vrienden. Ze zijn nog vrij snel in de Sint-Pietersbasiliek binnen geraakt door de wachtrij een beetje te “forceren”. Tot groot protest van de andere toeristen natuurlijk, maar ze hebben zodoende toch minstens een half uur gewonnen. Het blijkt zeer moeilijk om ze via de telefoon tot bij ons te gidsen en tenslotte besluiten ze maar om onderweg eerst een pizzeria binnen te stappen. We treffen mekaar misschien nog wel later in de namiddag.
Met een goed gevulde maag trekken we Trastevere in. Hier voel je je geenszins in een grootstad maar eerder in een dorp: smalle straten met schilderachtige hoekjes, oude huisgevels met verschraalde rode en gele verf, groene vensterluiken, gevelkapellen,… kortom alles wat Italië eigen is.
Langs de via della Scala bereiken we de Piazza di Santa Maria. Hier bevindt zich de Basilica di Santa Maria in Trastevere, één van de interessantste kerken van Rome. Het koor is getooid met een koepel in prachtige mozaïek met veel bladgoud, maar ook de rest van de kerk is rijkelijk versierd in barokke stijl. Ook de vloeren vertonen mooie patronen in oude mozaïek. Vervolgens gaan we op zoek naar de kerk van Santa Cecilia in Trastevere waar een prachtig beeld van de heilige Cecilia te bewonderen is. Na een lange klim in de hitte van een nog steeds stralende zon, blijken we totaal de verkeerde kant te zijn uitgegaan. We laten dan Cecilia maar voor wat ze is en keren op onze stappen terug. Op dat moment krijg ik een telefoontje van MA om te zeggen dat ook zij intussen Trastevere bereikt hebben en dicht in de buurt zijn. Nu is het een klein kunstje om hen de weg naar de piazza uit te leggen en na vijf minuten zijn we weer verenigd. Tijd voor een deugddoende verfrissing op een terras: een ijsje en een vers bereide ice tea. Als iedereen wat uitgerust is, zakken we allen samen terug af richting Tiber en via de Ponte Sisto zijn we heel snel terug bij ons hotel. We spreken af om 18:45 uur want het is maar enkele minuutjes wandelen tot bijRoscioli waar we vanavond zullen eten. In afwachting maken we onder ons tweeën nog een wandelingetje in de buurt en gaan eens binnen in de bakkerij van Roscioli. Ook hier is het gamma enorm en zeer verleidelijk: brood, pizza en zoetigheden.
Om 19:00 uur zijn we met zijn zessen voor de tweede keer present bij de Salumeria Roscioli in de via dei Giubbonari. Deze keer worden we ondergebracht in de kelderverdieping, die eigenlijk nog 
gezelliger is dan het gelijkvloers. Opnieuw eten we er zéér lekker: eerst delen we zoals eergisteren twee borden antipasti (selezione di salumi, formaggi e verdure all’olio), nòg een grotere diversiteit dan de vorige keer. Daarna kiezen we respectievelijk voor spaghetti carbonara (eieren, kaas, spek en zwarte peper) en rigatoni Amatriciana (krokant gebakken varkenswang, pecorino en kaas). Opnieuw een voltreffer en een mooie afsluiter voor onze laatste avond in Rome. Helemaal afsluiten doen we natuurlijk nog niet, dat doen we pas morgenmiddag. Ook vanavond eindigen we met een laatste drink op een terras. Deze keer trekken we naar de piazza della Rotonda bij het Pantheon en bij een nog steeds heerlijke temperatuur genieten we er van een biertje of een Aperol Spritz. Het is alweer bijna middernacht als we in ons bed liggen.
Terug naar 2013 Rome OVERZICHT
gezelliger is dan het gelijkvloers. Opnieuw eten we er zéér lekker: eerst delen we zoals eergisteren twee borden antipasti (selezione di salumi, formaggi e verdure all’olio), nòg een grotere diversiteit dan de vorige keer. Daarna kiezen we respectievelijk voor spaghetti carbonara (eieren, kaas, spek en zwarte peper) en rigatoni Amatriciana (krokant gebakken varkenswang, pecorino en kaas). Opnieuw een voltreffer en een mooie afsluiter voor onze laatste avond in Rome. Helemaal afsluiten doen we natuurlijk nog niet, dat doen we pas morgenmiddag. Ook vanavond eindigen we met een laatste drink op een terras. Deze keer trekken we naar de piazza della Rotonda bij het Pantheon en bij een nog steeds heerlijke temperatuur genieten we er van een biertje of een Aperol Spritz. Het is alweer bijna middernacht als we in ons bed liggen.Terug naar 2013 Rome OVERZICHT
