Vrijdag 26 april 2013 (1)
We worden in het holst van de nacht opgehaald door het busje van Begoniareizen. M en MA, die het verst wonen, moesten zelfs al om 4 uur klaar staan. Voor ons is het iets later: 4:40 uur maar veel verschil maakt dat bij het wakker worden niet uit. Met een tiental minuten vertraging stappen wij als laatsten in het busje. M & MA en C & A zitten er al in samen met een jong koppel uit Oostakker, die vertrekken op citytrip naar Tallin in Estland. Het weer is rustig en droog en er is nog weinig verkeer, zodat we al om 5:30 uur op de luchthaven zijn, ruim 2 uren vòòr het vertrek. Bij een lekkere kop Starbuckskoffie en een verse croissant doden we de tijd al kletsend. Dat is het voordeel als je met vrienden reist; onder ons tweetjes hebben we doorgaans niet zo veel te vertellen. Onze Brussels Airlinesvlucht is mooi op tijd en na een rustige vlucht landen we zoals voorzien om 9:45 uur op de Da Vinci luchthaven van Roma Fiumicino. De lucht is dreigend grijs en het is frisjes. We moeten vrij lang wachten op onze bagage en dan gaan we op zoek naar de shuttledienst. En jawel, na enige tijd vinden we tussen de tientallen chauffeurs met naambordjes, een man met een lijst waarop ook mijn naam. Hij brengt ons naar een busje dat ons voor 55 € alle zes naar ons hotel in het centrum van Rome zal brengen. Om 10:30 uur zijn we weg. We zijn nauwelijks op de snelweg als het begint te regenen. Er is niet al te veel verkeer zodat we na een halfuurtje al de voorsteden van Rome bereiken. Hier moet eerst nog een ander koppel bij een ander hotel worden afgezet en dan zoekt de chauffeur de Piazza del Paradisoop waar ons hotel Lunetta gevestigd is. Dit is het hartje van de oude stad en het verkeer stropt hier en daar een 
beetje op, tot ergernis van onze chauffeur. Het wordt hem even te veel en hij steekt zijn hoofd door het venster om een automobilist die hem de weg verspert uit te schelden voor sporco cane, een term die wij enkel zouden gebruiken voor een viervoeter die er niet al te proper uitziet. Al bij al is het zeer vlot gegaan maar het is inmiddels wel al 11:40 uur. We kunnen nog maar twee van de drie kamers betrekken en de koffers van CL & A worden tijdelijk bij M & MA gedeponeerd. Hotel Lunetta is een mooi viersterrenhotel dat anderhalf jaar geleden volledig gerestaureerd is. De meeste vloeren zijn in blinkend witte en zwarte marmer en de rest is parket. Ook de kamers zijn kraaknet en fris, maar een beetje aan de kleine kant. Het hotel is gebouwd op de resten van het Teatro di Pompeo, het grootste theater uit het Oude Rome en destijds één van de belangrijkste monumenten van de stad. In de kelderverdieping van het hotel zijn de oude muren nog zichtbaar onder een glazen vloer. We logeren dus op een historische plek. In één van de ruimtes zou zelfs Julius Caesar vermoord zijn.
beetje op, tot ergernis van onze chauffeur. Het wordt hem even te veel en hij steekt zijn hoofd door het venster om een automobilist die hem de weg verspert uit te schelden voor sporco cane, een term die wij enkel zouden gebruiken voor een viervoeter die er niet al te proper uitziet. Al bij al is het zeer vlot gegaan maar het is inmiddels wel al 11:40 uur. We kunnen nog maar twee van de drie kamers betrekken en de koffers van CL & A worden tijdelijk bij M & MA gedeponeerd. Hotel Lunetta is een mooi viersterrenhotel dat anderhalf jaar geleden volledig gerestaureerd is. De meeste vloeren zijn in blinkend witte en zwarte marmer en de rest is parket. Ook de kamers zijn kraaknet en fris, maar een beetje aan de kleine kant. Het hotel is gebouwd op de resten van het Teatro di Pompeo, het grootste theater uit het Oude Rome en destijds één van de belangrijkste monumenten van de stad. In de kelderverdieping van het hotel zijn de oude muren nog zichtbaar onder een glazen vloer. We logeren dus op een historische plek. In één van de ruimtes zou zelfs Julius Caesar vermoord zijn.
Eens geïnstalleerd trekken we er meteen op uit. We moeten maar een tweehonderd meter gaan en we staan op het gezellige Campo de’ Fiori waar het gonst van de activiteit. Gelukkig heeft de regen intussen opgehouden maar het is wel frisjes. Natuurlijk haal ik onmiddellijk mijn camera
boven om de kleurrijke markttaferelen te fotograferen, maar tot mijn verbazing is mijn batterij helemaal leeg! Waarschijnlijk heeft het toestel in de rugzak de hele tijd aan gestaan. Vandaag wordt dus voor mij een onvoorziene fotovrije dag. Ik laat het niet aan mijn hart komen en besluit om eens rustig te genieten. C zal vandaag de foto's alleen moeten maken. Aangezien we al van deze morgen zeer vroeg op de been zijn, beginnen onze magen al wat te knorren en we gaan dus maar meteen op zoek naar een restaurantje. Op het plein zelf is er ruime keuze, maar de meeste zien er nogal “toeristisch” uit. In een zijstraat botsen we echter op een eenvoudige kleine osteria die er tamelijk authentiek en gezellig uitziet: Hostaria Farnese. Gezien het vroege uur zijn nog bijna alle tafeltjes vrij, maar na ons loopt het restaurantje helemaal vol. Dit is het soort plekken waar we naar uit keken en we zijn ongeduldig om voluit te genieten van de ons zo dierbare Italiaanse keuken. We kiezen respectievelijk voor fettucine con fiori di zucca en biftecca alla griglia con patate. Lekker, maar onze vrienden treffen het iets minder met een wat taaie saltimbocca. Hoedanook, we zitten meteen volop in de Italiaanse sfeer.
Terug naar 2013 Rome OVERZICHT
Terug naar 2013 Rome OVERZICHT
