Maandag 28 augustus 2017 (2)
De boot voor Menaggio is iets vroeger dan voorzien en we stappen op. Hij vaart
inderdaad naar Menaggio maar
blijkbaar in de verkeerde richting, dat wil zeggen dat hij eerst naar Lenno gaat en daarna de hele toer terug.
Dat zou veel te lang duren, dus veranderen we onze plannen en stappen af in Tremezzo aan de Villa
Carlotta. Het is een
indrukwekkende villa met een imposant smeedijzeren hek aan de straatkant en dan
3 etages tuin. Beneden ligt een vijver waarin een fontein de waterlelies en een
puttobeeld met een zachte regen nat houdt. Tussen een grote diversiteit aan
bloemen, exotische planten en eeuwenoude reuzengrote bomen wandelen we zig-zag
naar boven tot aan de villa. In bijna elke kamer staan grote beelden in
spierwit carraramarmer. Op de bovenverdieping is er een tentoonstelling over muziekinstrumentenbouw.
Leuk is dat je van de diverse houtsoorten de invloed op de klank van de
instrumenten kan beluisteren. Als we terug buiten komen wacht ons het tweede
deel van het park. Het weer is intussen prachtig geworden: geen wolkje aan de
blauwe hemel en een heerlijke temperatuur in de schaduw. Af en toe rusten we
dan ook even uit op een bankje. Allerlei planten die wij enkel als kamerplant
kennen, groeien hier weelderig in open lucht maar het zijn de reusachtige
azalea- en rhododendronstruiken die dit deel van de tuin domineren. Dat moet in de lente een oogverblindende
bloemenpracht zijn. Maar ook nu is het de moeite waard: niettegenstaande veel
bloemen uitgebloeid zijn, blijft er toch nog verrassend veel kleur over. We
wandelen verder nog langs een groene vallei met tropische planten en een
galerij vol rijpe citrusvruchten en komen tenslotte weer bij de uitgang waar de
boot wacht. Het is intussen 18 uur.
Als we in Tremezzo van de boot stappen hebben we nog een flinke wandeling
bergop naar de parking waar onze auto staat. Even na 19 uur komen we moe en
bezweet terug in het hotel waar we aan de hotelbazin nog uitgebreid relaas
moeten doen over onze dag. Er is geen tijd meer voor het zwembad, alleen nog
voor een snelle douche en om even te bekomen en dan terug de auto in naar Ristorante La Darsena (spreek uit: La
Dàrsena en niet La Darséna). Volgens
onze opzoekingen zou dit het beste restaurant in Tremezzo moeten zijn en dat wordt ons door onze hospita bevestigd. We
krijgen een mooi plaatsje op het terras aan de boord van het meer. Ik heb wat
schrik om mijn maag al te zwaar te belasten want ik heb de voorbije 3 nachten
toch wat reflux gehad, maar we hebben er zo’n zin in dat we toch gaan voor het
menu à 48 € plus een fles witte wijn. Na de twee voorgerechten heb ik al
genoeg, maar ik eet toch nog een grote brok van het hoofdgerecht: heerlijk
sappig lamsvlees. Voor de zekerheid laat ik bij het dessert de chocoladecake
liggen en ik neem geen koffie achteraf. Gedurende de hele avond heb ik wat
terughoudendheid. Alles is lekker, maar niet om al te hoog van de toren te
blazen. Zonder de hoge verwachtingen die we koesterden, zouden we misschien
enthousiaster geweest zijn. Na de klim
naar de parking zijn we toch beiden behoorlijk moe en we kruipen direct in bed.
Waren we niet van plan om het relax en rustig te houden?
