De klassieke oudheid herontdekt

Woensdag 12 juli 2000 (1)

Dit is onze derde en laatste dag in Napels. We beginnen de dag met een bezoek aan het Museo Archeologico omdat we er niet zeker van zijn dat het deze namiddag open is. Het is een eind weg van het hotel, maar we besluiten het toch te voet te doen. Eerst (voor de zoveelste keer) door de Via Toledo en daarna door een drukke straat die duidelijk veel armer is en dus ook veel vuiler. Het museum is werkelijk indrukwekkend. Het herbergt één van de belangrijkste verzamelingen ter wereld van kunst uit de Klassieke Oudheid, niet in het minst natuurlijk dank zij de schitterende mozaïeken en muurschilderingen uit het oude Pompeï. Ik ben verrast dat er nog zoveel intacte beelden uit de oudheid bestaan. In onze geschiedenisboeken stonden destijds immers altijd dezelfde foto’s en het kan dan ook niet anders dan dat ze voor ons afgezaagd en saai geworden waren. Maar vandaag herontdek ik ze, of liever: ontdek ik de Romeinse en Griekse kunst voor het eerst. Waarom is men er in gans onze humaniora niet in geslaagd ons dit over te brengen? Bij de kolossale Hercules sta ik in bewondering en bij de Farnese-stier valt mijn mond helemaal open: een immens grote marmeren beeldengroep, zeer natuurgetrouw en in detail uitgewerkt en volledig ongeschonden bewaard gebleven. Dit moet je in werkelijkheid zien om het tenvolle naar waarde te schatten. In een volgende zaal staan verschillende prachtige bronzen. Vooral de Rustende Hermes, de Dronken Sater, twee beelden van hardlopers en de buste van Seneca zal ik nooit vergeten. En zeggen dat dit 2000 jaar oud is… 

De afdeling met de mozaïeken en muurschilderingen die in Pompeï van onder de lava zijn gehaald, is terzelfdertijd mooi en interessant. Hier sta je er pas écht bij stil wat voor een ramp de Vesuvius in deze stad heeft teweeggebracht. We zullen er later op de week ter plaatse nog meer van onder de indruk geraken. Eén van de volgende zalen is met een hek afgesloten en de toegang wordt door een zaalwachter scherp bewaakt. Hier zijn minderjarigen niet toegelaten want dit is de 'Geheime Kamer' of de 'Private Zaal voor Obscene Objecten', waar de erotische kunst van Pompeï en Herculaneum is samengebracht. Bespaar mij de beschrijving ervan, maar ik kan u verzekeren: ze kenden weinig schaamte in die tijd! Wanneer we denken het zo wat gehad te hebben, wacht ons nog een uitgebreide collectie van Egyptische kunst. Al even indrukwekkend als de rest van het museum. In de museumshop willen we als aandenken een klein bronzen of desnoods gipsen beeldje kopen, maar dat loopt op een sisser uit: ofwel is het een goedkope, kitscherige copie ofwel kost het 4.000 à 5.000 frank, en dat is ons toch te duur! We snakken naar adem wanneer we om halféén het museum verlaten. De frisse (nou ja, frisse…) lucht doet goed.

Terug naar 2000 Campania OVERZICHT