Deadvlei

Zondag 22 september 2013 (2)

Daarna gaat het gezamenlijk over de weidse zoutpan terug naar de jeeps. Die brengen ons nu naar Deadvlei voor het tweede gedeelte van onze wandeling. De wind is intussen gaan liggen en hier brandt de zon op onze hoofden. De lange wandeling, heuvel op en heuvel af in het mulle zand, kost enige moeite maar de beloning als we over de laatste top geklommen zijn, is groot. Vòòr ons strekt zich, omringd door feloranje duinen, een witte vlakte uit met daarin hier en daar een verdorde boom. De hemel is staalblauw.

Dit is een uniek landschap: hallucinant, een beetje onwezenlijk maar vooral adembenemend mooi. Na ettelijke foto’s wandelen we terug naar de shuttle die ons terug brengt naar Bruce en onze eigen bus. Op de terugweg stoppen we nog hier en daar voor enkele prachtige foto’s en dan is het intussen lunchtijd geworden. We zullen de uitstap naar de Sesriem Canyon naar deze namiddag doorschuiven en rijden meteen door naar de Sossusvlei Lodge, waar ons opnieuw een mooi buffet staat te wachten, kleiner dan gisteren maar even lekker. Daarna zijn we vrij. Dat geeft ons de tijd om een verjaardagsmailtje te sturen naar onze kleindochter Louisa. Met de iPhone lukt het echter niet en met de Vaio duurt het eindeloos lang. Het gevolg is dat er geen tijd meer overblijft voor het zwembad want om 17 uur stappen we al weer op de bus voor onze wandeling in de Sesriem Canyon. Het is een kleine maar zeer mooie canyon: een smalle, diepe kloof met grillige rotswanden.

Een korte afdaling brengt ons in ongeveer 45 minuten beneden in de canyon waar we nog een klein wandelingetje maken en dan klimmen we weer naar boven en in de bus. Om 18 uur zijn we terug in de lodge waar we vòòr het diner het aperitief verkiezen boven het zwembad. Het is een heerlijk moment: buiten op het terras bij zonsondergang en… een verkwikkende gin-tonic natuurlijk. Het dinerbuffet biedt dezelfde ruime keuze als gisteren en deze keer kiezen we voor struisvogel, eland, blesbok en zebra. Het weer is zo mooi dat we buiten eten maar om 20:30 uur wordt het toch frisjes en om 21:00 uur trekken we naar onze kamer. Aan de heldere sterrenhemel kan je duidelijk de Melkweg zien. Het is een zeer rustige avond, ook in onze kamer:  absolute stilte en ook het tentzeil beweegt niet. Om 21:30 uur vallen we in een diepe slaap.

Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT