Vrijdag 13 september 2013 (1)
Vandaag staat de wekker op 05:15 uur! We gaan namelijk een hele dag ‘game driven’ in Etosha National Park. Om 07:00 uur stappen we in een open jeep, eigenlijk een soort vrachtwagen waar we met de hele groep in kunnen plaats nemen. Het is nog donker en van zodra de truck zich in beweging zet ijzig koud. Zelfs met de dekens over onze hoofden en enkel een klein piepgaatje, snijdt de ijzige ochtendkoude door heel ons lichaam. Beetje bij beetje, naarmate het duister oplost en de zon nadrukkelijker wordt, stijgt gelukkig de temperatuur en uiteindelijk kunnen we zelfs de dekentjes afgooien. De oostelijke ingang van het park bevindt zich op amper een paar kilometer van de lodge. Op weg naar het Namutoni Rest Camp waar we de papieren moeten ophalen, krijgen we al regelmatig wilde dieren te zien.
Een groepje parelhoenen zijn de voorbode voor achtereenvolgens olifanten, damara dik-diks (de kleinste antilopensoort), impala’s en giraffen. We zitten meteen in de echte safarisfeer zoals we die in Zuid-Afrika voor het eerst mochten beleven. In Namutoni kopen we een boekje met daarin niet alleen een plan van Etosha, maar ook de afbeelding van alle dieren en vogels die we in het park kunnen ontmoeten. Zowat alle soorten leven hier. Alleen op buffels, nijlpaarden, krokodillen of apen moeten we niet rekenen. En dan begint het: permanent speurt iedereen gespannen de omgeving af naar beweging tot iemand roept: “Kijk daar!” en inderdaad een of andere steen-, spring- of spiesbok opduikt als het al geen olifant, giraf of zebra is. Werkelijk fascinerend! Dan stopt de jeep en wordt er duchtig gefotografeerd, want foto’s zijn uiteraard de enige trofeeën die we van deze safari mee naar huis kunnen nemen.
De hele voormiddag rijden we door het park en we krijgen enorm veel wild te zien, ook zeer veel vogels die vooral de aandacht krijgen van M, die een verwoede vogelaar is. De man geniet met volle teugen van deze vogelweelde. Etosha is vooral bekend om zijn waterplassen waar de dieren in groten getale komen drinken. Bij één daarvan in Tsumcor zijn we getuige van een schitterend spektakel. Als we er aankomen is er geen dier te zien op drie leeuwinnen na die schijnbaar lui en lusteloos liggen te soezen. In werkelijkheid liggen ze alert te wachten op een achteloze prooi die hopelijk naar de drinkplas zal komen. En inderdaad: in het struikgewas verschijnen weldra een paar zebra’s en giraffen, maar zij hebben meteen de leeuwinnen in het oog en durven niet naderbij te komen. Tot links op de scène een eenzame maar fiere oryx of spiesbok onvervaard naar de plas stapt en begint te drinken.
Dit is blijkbaar voldoende voor de andere dieren om hun schrik te overwinnen en binnen de kortste tijd wemelt het van de giraffen, zebra’s en spiesbokken en van rechts duikt een grote kudde kudu’s op. Plots verschijnen 3 imposante dieren uit de struiken: elanden, de grootste en misschien wel de mooiste onder de antilopen. Bij de waterplas wemelt het intussen van de dieren. Wij houden onze adem in en schieten massa’s foto’s. Het tafereel is idyllisch en vredig tot plots één van de leeuwinnen recht springt en in de aanval gaat. Haar timing blijkt echter slecht, want iedereen weet te ontsnappen. De scène is in een paar seconden leeg op de leeuwinnen na, die hongerig en teleurgesteld afdruipen. Het hele schouwspel leek wel zorgvuldig geregisseerd te zijn en wj hebben er ruim anderhalf uur ademloos van genoten. We rijden verder naar een andere drinkplaats en ook hier is het een drukke bedoening: giraffen, spiesbokken, zebra’s , impala’s en zelfs een hyena. Het is vooral mooi om te zien hoe moeizaam en vooral voorzichtig de giraffen moeten tewerk gaan als ze willen drinken. Ze spreiden hun voorste poten wijd uit elkaar tot ze met hun lange nek bij het water kunnen. In die positie zijn ze uiteraard zeer kwetsbaar en schichtig kijken ze dan ook voortdurend om zich heen, bang voor eventuele belagers.
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
