Maandag 9 september 2013
De meeste van onze reizen vertrekken met een vroege vlucht, zodat we in het holst van de nacht moeten opstaan. Maar deze keer niet. We vertrekken om 14:50 uur vanuit Zaventem en moeten pas om 12:30 uur verzamelen op de luchthaven. Tijd zat dus. Omwille van het verkeer nemen we echter geen risico en laten ons al om 11:00 uur afhalen door het shuttlebusje van Begoniareizen. Het verkeer valt echter mee en zodoende zijn we veel te vroeg in Zaventem. Er is nog niemand van onze medereizigers aanwezig. Vanop de plaats van afspraak slaan we de binnenkomende reizigers gade en proberen in te schatten wie mogelijks tot onze groep zou kunnen behoren. Dat is eigenlijk niet moeilijk. Op een of andere manier haal je er de ‘Anders dan Anders’-klanten zo uit en de zwart-rode sticker op de koffers geeft meteen de bevestiging. Al gauw is de groep van 18 voltallig, al is er even verwarring of we nu met 18 of 19 zijn. Nr 19 blijkt uiteindelijk onze reisleider te zijn, die gisteren al is vertrokken, en dus niet met ons meereist. We stellen ons aan elkaar voor en, zoals steeds, is meteen duidelijk dat dit een goede groep wordt. Opvallend is dat er niemand uit Antwerpen bij is en dat is zéér uitzonderlijk bij AdA. De oostvlamingen zijn in de meerderheid: Aalst, Geraardsbergen, Wortegem-Petegem, Lovendegem, Laarne en Gent. Het minst vertegenwoordigd zijn Vlaams-Brabant (Dilbeek en Ternat), West-Vlaanderen (Houthulst) en Limburg (Genk). Naast 2 singles zijn we met 8 echtparen, waarvan de meesten de pensioenleeftijd naderen of net bereikt hebben.
Mooi op tijd stijgt ons Lufthansatoestel op richting Frankfurt waar we moeten overstappen op een Air Namibia-vlucht die ons naar Windhoek zal brengen. Het is een hele toer om op de immense luchthaven de juiste terminal en gate te vinden, meteen een gelegenheid om de groepscohesie te testen. We blijven voorbeeldig samen en zonder problemen vinden we het monorailtreintje dat ons naar terminal 2 brengt. Hier is het nog even wachten vooraleer we kunnen instappen en we besluiten toch maar gauw een hapje te eten want we hebben sinds deze morgen niets meer gehad. Om 19:30 uur kunnen we eindelijk de Airbus 340 instappen. We hebben een plaats aan het venster maar wanneer ik merk dat de middenrij naast ons volledig leeg blijft, pik ik gauw de vrije plaats in en zodoende beschikken we beiden over twee zetels, wat het comfort aanzienlijk verhoogt. Ook nu vertrekken we stipt op tijd voor een vlucht van 8.121 kilometer die net geen 10 uren zal duren. De Airbus blijkt een oud toestel te zijn waarvan het interieur duidelijk slijtage vertoont en dat af en toe vervaarlijk rammelt. Hopelijk heeft de mechaniek er minder last van… Maar de vlucht verloopt vlekkenloos en dank zij een slaappilletje kan ik van 22:00 tot 04:00 uur slapen. Om kwart voor vijf gaan de lichten aan en wordt een ontbijt geserveerd. We vliegen boven Angola en hebben nog 1 uur en 15 minuten te gaan.
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
