Versteende woud

Dinsdag 17 september 2013 (1) 

Het is terug heerlijk weer vandaag. Na een goed ontbijt in de Vingerklip Lodge vertrekken we voor een nieuwe etape van onze Namibië-reis. Via Khorixas rijden we naar Twyfelfonteinin de omgeving van de Brandberg, met zijn 2.579 meter de hoogste berg van Namibië. Het is niet zo ver rijden, maar onderweg staat een bezoek aan het Petrified Forest of Versteende Woud op het programma. De route loopt door de bedding van de Uhab-rivier, maar vergis je niet: in Namibië is in deze periode van het jaar in een rivier geen druppel water te bekennen. Alles is poederdroog. In het regenseizoen is dat natuurlijk anders. Overigens hangt er in deze streek in november-december een hevige stank. Die is niet afkomstig van kapotte rioleringen of zo, maar van het bloeiende ‘stinkbos’ of teedia lucida,een mooi bloempje dat enkel in het zuiden van Afrika voorkomt en een onaangename geur verspreidt. In de heuvels zijn her en der rookpluimen te zien, afkomstig van houtskoolbedrijfjes die over het hele landschap verspreid zijn. Het gaat verder door droge rivierbeddingen en langs boerderijen en we ontmoeten een grote kudde geiten, die begeleid wordt door een dorpsgek. Vandaag heeft Marc het over de Zuidafrikaanse apartheid die ook in Namibië inspiratiebron geweest is voor het creëren van ‘thuislanden’ waar de zwarten in een soort ghetto’s een beperkte vorm van zelfbestuur werd gegeven. Die bestaan niet meer maar daar tegenover staan nu ‘conservancies’ waar hele gebieden volledig in handen zijn gegeven van de lokale bevolking. Zij hebben hun eigen community police en proberen natuurbescherming en toerisme met elkaar te verzoenen. Zo mogen ze bv een soort entreegeld innen in de wildparken, laten ze alleen lokale gidsen toe en vragen ze een vergoeding aan de uitbaters van lodges. Al die inkomsten komen integraal ten goede aan de lokale gemeenschap.

Om 10 uur zijn we bij het Petrified Wood, waar we worden rondgeleid door een lokale gids die ons meeneemt op een korte wandeling in de heuvels. Hier liggen overal stukken versteend hout tot zelfs hele boomstammen toe. Ze zijn 280 miljoen jaren geleden gevormd doordat ondergronds

alle organische mineralen werden vervangen door kwarts terwijl de structuur van het hout behouden bleef. Zo krijg je rotsen die er uitzien als hout. In dit gebied komt ook de oudste plant ter wereld voor: de welwitschia mirabilis die tot 2.000 jaar oud kan zijn. De afrikaanse naam is “Tweeblaarkanniedood”. Mooi zijn ze niet, maar merkwaardig wél. De Namibische woestijn is overigens de enige plek ter wereld waar deze plant voorkomt. Na ongeveer anderhalf uur vertrekken we terug richting Twyfelfontein. Onderweg ontmoeten we een “padschraper”, een grote bulldozer die met een reusachtig schraapmes zoals een sneeuwruimer, de grindweg regelmatig effen maakt.  Een pas “geschraapte” weg is tien keer comfortabeler en sneller dan voordien, dus we hebben geluk. We vernemen ook van Marc dat vandaag, 17 september, de dag en de nacht precies even lang zijn, namelijk 12 uren elk.

Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT