Dinsdag 17 september 2013 (2)
Om 12:30 uur zijn we bij de schitterend gelegen Twyfelfontein Lodge. Tegen de flanken van de berg liggen de bungalows verspreid tussen kolossale rotsblokken. Het is een kleine wandeling van de parking naar het hoofdgebouw en we geraken onder de indruk van de enorme rotsen waar we tussen lopen. Vòòr de ingang, bij een waterpartij, staan mooie sculpturen van jagende bosjesmannen. Vanuit het restaurant op de eerste verdieping heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. We laten ons de lekkere lunch welgevallen (geen oryx deze keer, maar kudu) en nemen vervolgens de kamers in. Daarvoor moeten we een heel eind wandelen in een verzengende hitte maar gelukkig hoeven we onze koffers niet te sleuren. Die zijn al door het personeel naar de kamer gebracht. De kamer valt een beetje tegen: ze is vrij sober, ligt wat ongelukkig aan de achterkant en in volle zon maar het is er toch tamelijk koel. Nochtans is er geen airco maar enkel 
2 ventilatoren. Om 15:30 uur brengt de bus ons naar de rotstekeningen van de bushmen, zowat vijf kilometer verder. We worden er hartelijk ontvangen door Hermanus, een goedlachse, donkerzwarte man die volgens Marc “anders dan anders” is d.w.z. er is een beetje “een hoek af”. Voor we de wandeling aanvatten koop ik in de shop een hoed met brede randen, die me beter dan mijn pet moet beschermen tegen de brandende zon. 
Het landschap is prachtig: roodbruine rotsen met daartussen blauwgroene struikjes die in de zon een zilverglans krijgen en hier en daar een dorre boom. En daarboven een staalblauwe hemel. Op heel wat grote rotsblokken staan primitieve tekeningen die er door de bosjesmannen zijn in gegraveerd. Hun ouderdom varieert tussen de 200 en de 5.000 jaar. Er staan vooral wilde dieren afgebeeld maar ook voetafdrukken en jachttechnieken. De tekeningen dienden namelijk als instructiepaneel bij het onderwijs aan jongeren. Het laatste gedeelte van de wandeling vergt wat klauterwerk maar boven worden we beloond met een prachtig panorama en nog mooiere tekeningen. Hier is het tijd voor Hermanus om zijn talenten te tonen. Met een uitgesproken mimiek en veel humor vertelt hij het verhaal over de dag dat de dieren elkaars vijanden werden waarbij hij telkens meesterlijk het gebrul van de leeuw nabootst. Hilarisch! Hij doet het in het afrikaans met af en toe een klik-klank uit zijn eigen Damarataaltje. Zijn show wordt afgerond met een lied en enkele danspasjes.
2 ventilatoren. Om 15:30 uur brengt de bus ons naar de rotstekeningen van de bushmen, zowat vijf kilometer verder. We worden er hartelijk ontvangen door Hermanus, een goedlachse, donkerzwarte man die volgens Marc “anders dan anders” is d.w.z. er is een beetje “een hoek af”. Voor we de wandeling aanvatten koop ik in de shop een hoed met brede randen, die me beter dan mijn pet moet beschermen tegen de brandende zon. Het landschap is prachtig: roodbruine rotsen met daartussen blauwgroene struikjes die in de zon een zilverglans krijgen en hier en daar een dorre boom. En daarboven een staalblauwe hemel. Op heel wat grote rotsblokken staan primitieve tekeningen die er door de bosjesmannen zijn in gegraveerd. Hun ouderdom varieert tussen de 200 en de 5.000 jaar. Er staan vooral wilde dieren afgebeeld maar ook voetafdrukken en jachttechnieken. De tekeningen dienden namelijk als instructiepaneel bij het onderwijs aan jongeren. Het laatste gedeelte van de wandeling vergt wat klauterwerk maar boven worden we beloond met een prachtig panorama en nog mooiere tekeningen. Hier is het tijd voor Hermanus om zijn talenten te tonen. Met een uitgesproken mimiek en veel humor vertelt hij het verhaal over de dag dat de dieren elkaars vijanden werden waarbij hij telkens meesterlijk het gebrul van de leeuw nabootst. Hilarisch! Hij doet het in het afrikaans met af en toe een klik-klank uit zijn eigen Damarataaltje. Zijn show wordt afgerond met een lied en enkele danspasjes.
We zijn terug bij de bus om 17:30 uur en die brengt ons naar de even verder gelegen Orgelpijpen, een eigenaardige constructie van staafvormige rotsen van basalt in hexa- of octogonale vorm. We dalen even de vallei in tot bij de voet van de orgelpijpen en klimmen dan weer op de bus. De zon begint intussen te zakken. Zéér mooi.
Tenslotte rijden we nog even tot bij de Verbrande Berg. Dit is voor geologen naar het schijnt een zeer bijzondere plek, maar voor ons niet veel meer dan een berg zwartgeblakerde stenen. Om 18:30 uur zijn we terug in ons hotel, tijd voor een douche en een aperitief. In de bar ontmoeten we een Antwerpse familie die onze route in omgekeerde richting doet. Zij komen dus uit het zuiden en waarschuwen ons dat het zowel in Swakopmund als aan de Fish River Canyon zeer koud was. Met de temperaturen die wij tot nu toe hadden, kunnen we het nauwelijks geloven. Op het dinerbuffet vanavond: oryxsteak en kudutong, scampis, gerookte zalm en nog een andere soort vis. Lekker! Het personeel komt zingend door het restaurant gedanst en dat brengt er de sfeer uiteraard in. We lachen met het verhaal van J die bij haar bungalow een slang heeft gezien. Die lag weliswaar doodstil, zelfs wanneer J er met steentjes naar gooide - niet verstandig eigenlijk, maar ja… - maar J was toch bang. Uiteindelijk haalde ze er de andere C&C bij (ja, er is een echtpaar in onze groep met exact dezelfde voornamen als wij) die vaststelden dat het een… tuinslang betrof. De hilariteit neemt nog toe als J vertelt dat er daarenboven uit het rieten dak van haar badkamer een strontje recht in haar lavabo is gevallen. We vernemen ook dat er gisterenavond bij onze lodge een verlichte drinkpool was waar kudu’s, zebra’s en een giraffe kwamen drinken. Naar het schijnt een mooi schouwspel, maar wij wisten van niets. Op weg naar onze bungalow genieten we nog van een betoverend mooie hemel met de mooiste schaapjeswolken die ik ooit heb gezien. Zouden ze de voorbode zijn van minder mooi weer?
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
