Zondag 31 augustus 2014
Vandaag vatten we de terugreis aan. We willen het ook nu rustig aan doen en hebben besloten om het traject te verdelen over drie dagen. Vooraleer afscheid te nemen van onze vrienden, genieten we nog van een gezellig ontbijt (R is verse broodjes en croissants gaan halen). De hemel is wolkenloos maar er staat een beetje wind waardoor het duidelijk frisser is dan de vorige dagen. Om 10:15 uur zijn we klaar voor het vertrek. Het is kalm op de baan. We moeten niet veel kilometers afleggen vandaag, dus we kunnen ons wat sight-seeing permitteren. Via Lusson gaat het richting Bagnols-sur-Cèze waar we eeen eerste keer willen uitstappen om het stadje te verkennen. Het stadscentrum is echter afgesloten voor een belangrijke markt en er is nergens een parkeerplaats te vinden zodat we noodgedwongen verder rijden. Ook in Pont-Saint-Esprit houden we geen halt maar beperken ons tot het van verre bewonderen van een prachtige kerk op de heuvelflank. We steken deRhône over en komen meteen in een groenere streek terecht met rustige en schilderachtige wegen. Dit is de Drôme Provençal. Nu gaat het langs de uitgestrekte wijngaarden van deCôtes-du-Rhône. Het is middag als we stoppen in Mondragon en vervolgens 
een smal baantje inslaan naar Rochegude, een superrustig en zeer idyllisch dorpje in het groen. We parkeren de auto en beklimmen de trappen naar het pittoreske kerkje in de hoop boven een restaurantje te vinden. Behalve een poepchique kasteel van ‘Relais et Châteaux’ is er echter niets te vinden. Gelukkig hebben we nog en koek in de auto want ik krijg zowaar een kleine flauwte. We doen een klein wandelingetje maar er staat een vrij stevige wind en om 12:45 uur stappen we terug in de auto en zetten onze weg verder. In een van de volgende dorpjes zijn we nog net op tijd om in een boulangerie een broodje en een croissant te kopen vooraleer ze de winkel sluiten. Het wordt dus een picknick op een bankje onder een boom. We zijn nog steeds in de wijnstreek van de Côtes-du-Rhône. In Suze-la-Rousse komen we langs een kasteel dat de “Université du Vin” huisvest. Even verder stoppen we voor enkele mooie foto’s van de wijngaarden waar de rijpe blauwe druiven weelderig hangen te wachten om geoogst te worden. Even verder stoppen we bij de Abbaye de Bouchet.
een smal baantje inslaan naar Rochegude, een superrustig en zeer idyllisch dorpje in het groen. We parkeren de auto en beklimmen de trappen naar het pittoreske kerkje in de hoop boven een restaurantje te vinden. Behalve een poepchique kasteel van ‘Relais et Châteaux’ is er echter niets te vinden. Gelukkig hebben we nog en koek in de auto want ik krijg zowaar een kleine flauwte. We doen een klein wandelingetje maar er staat een vrij stevige wind en om 12:45 uur stappen we terug in de auto en zetten onze weg verder. In een van de volgende dorpjes zijn we nog net op tijd om in een boulangerie een broodje en een croissant te kopen vooraleer ze de winkel sluiten. Het wordt dus een picknick op een bankje onder een boom. We zijn nog steeds in de wijnstreek van de Côtes-du-Rhône. In Suze-la-Rousse komen we langs een kasteel dat de “Université du Vin” huisvest. Even verder stoppen we voor enkele mooie foto’s van de wijngaarden waar de rijpe blauwe druiven weelderig hangen te wachten om geoogst te worden. Even verder stoppen we bij de Abbaye de Bouchet.
Het pleintje ligt er op deze zondagnamiddag vredig bij onder de warme zon. Gelukkig zorgen enkele oude platanen voor een welkome frisse schaduw. De staalblauwe hemel, het spel van licht en schaduw en de historische gevels van de abdij zorgen voor enkele mooie plaatjes. Verder rijden we langs uitgestrekte lavendelvelden die er helaas uitgebloeid en gesnoeid bij liggen. De zonnebloemen en een enkel veld met tomaten zijn de late getuigen van de voorbije zomer terwijl de pompoenen al de aankomende herfst aankondigen. Af en toe bemerken we ook een omheinde boomgaard met jonge eiken. Hier worden truffels geteeld. In de verte ontwaren we het silhouet van de machtige Mont Ventoux.
Via Montségur-sur-Lauzon en La Baume-de-Transit rijden we vervolgens naar Grillon een schilderachtig middeleeuws stadje bovenop een heuvel die uitkijkt op de vallei van de Lez. Hier lassen we een stop in. Door een oude stadspoort wandelen we het oude centrum binnen en ontdekken er een interessant sociaal en architectonisch project. Op en tussen de ruïnes van het stadje heeft de Franse architect-urbanist George-Henri Pingusson tussen 1974 en 1978 achttien sociale woningen opgetrokken die perfect in het middeleeuws stadscentrum zijn geïntegreerd. Om 14:45 uur trekken we verder tot in Grignan waar we tot aan de voet van het imposante renaissancekasteel klimmen van waar we een mooi panoramisch uitzicht hebben over de streek en de daken en smalle straatjes van het stadje. Het is nog steeds mooi weer en er heerst een ontspannen
zondagnamiddagsfeer. Beneden op een pleintje, aan de voet van een mooi standbeeld van la Marquise de Sévigné, bekend om haar brieven, verpozen we even op een gezellig terrasje bij een frisse limonade en Perrier. Het is nu nog maar 16 uur en nog slechts een half uurtje rijden naar Charols, onze eindbestemming van vandaag. We besluiten om nog een ommetje te maken naar Le Poët Laval waar we enkele jaren geleden overnachtten. We bewaren immers een zeer goede herinnering aan het middeleeuwse dorpje en willen het nog wel eens terug zien. Op het dakterras van het Hotel Les Hospitaliers, waar we destijds verbleven, drinken we een vers geperste appelsiensap en genieten er nog even van het uitzicht en de avondzon, al zorgt een stevige wind er voor dat het stilaan wat frisjes begint te worden.
zondagnamiddagsfeer. Beneden op een pleintje, aan de voet van een mooi standbeeld van la Marquise de Sévigné, bekend om haar brieven, verpozen we even op een gezellig terrasje bij een frisse limonade en Perrier. Het is nu nog maar 16 uur en nog slechts een half uurtje rijden naar Charols, onze eindbestemming van vandaag. We besluiten om nog een ommetje te maken naar Le Poët Laval waar we enkele jaren geleden overnachtten. We bewaren immers een zeer goede herinnering aan het middeleeuwse dorpje en willen het nog wel eens terug zien. Op het dakterras van het Hotel Les Hospitaliers, waar we destijds verbleven, drinken we een vers geperste appelsiensap en genieten er nog even van het uitzicht en de avondzon, al zorgt een stevige wind er voor dat het stilaan wat frisjes begint te worden.
Om 17:30 uur bereiken we Charols en ons hotel voor vannacht: het Château Les Oliviers de Salettes. Er staan 157 kilometers op de dagteller. Het prachtig gerenoveerde kasteel ligt afgelegen tussen de velden in een uitgestrekt park met de bergen als decor. Tussen ruime grasvelden met hoge oude bomen ligt een perfect onderhouden zwembad en een mooi terras. Het hotel is door sterrenkok Alain Ducasse genoemd als één van zijn “10 adresses secrètes”.
Het kasteel heeft er meer dan 100 jaar verlaten bijgelegen tot in 2010 een Belgisch koppel het aankocht en het ombouwde tot een modern en luxueus hotel. De kamers zijn ruim en helder en al even stijlvol vernieuwd. Om 19:30 uur gaan we naar beneden en installeren ons op het terras voor een aperitief. Het is nu echt fris geworden en we hebben een pullover nodig, maar de rust en het uitzicht maken alles goed, samen met de gin-tonic natuurlijk. En dan volgt nog de grootste verrassing van de dag: het diner. In het écht klassevol restaurant krijgen we een schitterend menu voorgeschoteld op topniveau. Als voorgerecht kies ik voor een terrine de foie gras met porto, vijgenconfituur en een crème brûlée van citroengeranium en C gaat voor de queues de langoustines met truffel. Beide zijn verrukkelijk maar het is vooral het hoofdgerecht dat ons doet smelten: een pavé de boeuf Charolais met courgettes, artisjok en puree met truffel. Heerlijk! We ronden af met een keuze van de kaastrolley. Het hele menu wordt begeleid door een prima Côtes-du-Rhône: Jaboulet, Secret de Famille. Waw! Dit was een onverwachte culinaire topavond. Moe en met een meer dan gevulde mag duiken we om 22:00 uur ons bed in.
Terug naar 2014 Méjannes OVERZICHT
Terug naar 2014 Méjannes OVERZICHT
