Dinsdag 9 juni 2015 (1)
Deze morgen zijn we pas om 9 uur
wakker geworden. De zon is van de partij zij het wat omfloerst, dus mooi genoeg
om buiten te ontbijten bij het zwembad. De Dendermondenaars zijn niet te
ontlopen, dus adieu rustig ontbijt… Anderzijds is het ook leuk om op reis
mensen te leren kennen, dus er wordt wat afgekletst aan tafel. Ook zij trekken
vandaag naar Coimbra en ook zij
willen een taxi nemen. De man aan de receptie vindt dat we dus maar samen
moeten rijden. En hij heeft natuurlijk gelijk, zo kunnen we de kosten delen en
met 9 € per koppel zijn we er vanaf, fooi inclusief. Om 10:45 uur zijn we weg en de taxi brengt ons
meteen naar de universiteit helemaal op het hoogste punt van de stad, wat ons
een serieuze klim bespaart. De rest van de dag moeten we nu alleen nog maar
afdalen. We laten onze reisgezellen hun eigen weg gaan maar in de loop van de
dag komen we ze toch nog een paar keer tegen.
 |
| Universidade de Coimbra |
De Universidade de Coimbra
is een van de oudste universiteiten van Europa en haar gebouwen zijn in 2013
opgenomen in de lijst van het Unesco Werelderfgoed. Door een monumentale
ingangspoort komen we op een uitgestrekte kale binnenkoer die aan drie zijden
is omzoomd met indrukwekkende gebouwen en aan de vierde zijde een mooi panorama
biedt op de stad en de vallei van de Mondego.
Op de koer lopen tussen de toeristen ook enkele studenten, gekleed in een grote
zwarte cape, een traditie die hier nog door velen gerespecteerd wordt. Met
fierheid vertelt een van hen ons dat hij de cape draagt die ooit door zijn
grootvader werd gedragen. We brengen een bezoek aan een drietal zalen van het Universiteitspaleis waarbij vooral de weelderig
versierde plafonds opvallen maar de hoogtepunten zijn de Capela met haar uniek orgel en de befaamde Biblioteca Joanina. Deze laatste telt drie weelderig versierde
verdiepingen en in de met goud belegde en gesculpteerde houten kasten staan
zo’n 30.000 boeken en 5.000 manuscripten. Ze wordt beschouwd als één van de
mooiste bibliotheken ter wereld. Jammer genoeg mogen er geen foto’s genomen
worden, maar als ik zie dat niemand zich daaraan houdt, riskeer ik me ook om
stiekem een paar beelden te schieten. Tot het een provoost te veel wordt. Hij
pikt er één zondaar uit en verplicht hem om al zijn foto’s te wissen. Het
geklik en geflits houdt meteen op.
 |
| Sé Velha of Oude Kathedraal |
Als we buitenkomen is het al 12:30
uur. De temperatuur is aangenaam warm en er staat een klein briesje maar de
hemel kleurt helemaal grijs. Jammer voor de foto’s. We hebben grote dorst en
gaan op zoek naar een terrasje. Dat vinden we in het Museu Nacional Machado de Castro van waaruit we een mooi zicht
hebben op de daken van de oude stad en de toren van de Sé Velha of Oude Kathedraal.
Een beetje rust is welkom want de vermoeidheid doet zich toch wel een beetje
voelen, bij mij in de rug en bij C in de benen. Vooraleer af te dalen naar de
stad brengen we een bezoek aan de Nieuwe
Kathedraal of de Sé Nova. Een
steil straatje brengt ons vervolgens op het pleintje bij de Sé Velha. Het is nu wel de hoogste tijd
voor de lunch. Er zijn diverse terrasjes maar ze zien er allemaal zeer
eenvoudig uit en afgestemd op de toeristen. Uiteindelijk vleien we ons neer op
het al even eenvoudig terras van het Café Sé Velha. We willen vandaag van
de lunch onze hoofdmaaltijd maken en ons vanavond tevreden stellen met een
kleinigheid, maar het is moeilijk om te kiezen. Niets ziet er echt
aantrekkelijk uit. We aanvaarden de ‘hors-d'oeuvres’: sardienenpaté uit een
doosje, blokjes kaas, olijven en brood maar niets is lekker. We kiezen voor een
salade van gegrillde sardienen met een glas wijn en een grote fles water. Niets
bijzonders, maar we laten het ons toch smaken. Ook onze Dendermondse vrienden
hebben dit terrasje gevonden, maar ze lijken ons niet gezien te hebben, dus we
kunnen rustig alleen genieten van onze maaltijd.
