Zondag 7 juni 2015 (1)
Als ik wakker word schijnt de
volle zon op het venster van onze hotelkamer en ze geeft al veel warmte.
Beneden is men volop bezig met het klaarzetten van de terrasjes voor een nieuwe
drukke dag en dat gaat gepaard met nogal wat lawaai en geroep. Op enkele
joggers na is de Praça da Ribeira nog
leeg. We zakken af naar beneden voor het ontbijt en aan tafel bekijken we in de
Michelingids wat we vandaag kunnen doen.
We beschikken over exact één dag om Porto
te bezoeken en dat is kort dus we zullen moeten selecteren. Opnieuw moeten we
onszelf er aan herinneren dat we het rustig willen houden en dat vooral niets
persé moet. We zouden wél graag het Serralves
Museum en het Casa da Musica
bezoeken, maar die lijken ons niet echt op wandelafstand te liggen. Dat wordt
ons bevestigd door de dame in de receptie en zij raadt ons dan ook aan om een
taxi te nemen en dan te voet of desnoods met de bus terug te keren. We volgen
haar goede raad op en om 9:45 uur stappen we in een taxi.
Het is inderdaad een hele rit naar
het Serralves
Museum en Park. Het museum gaat net open als wij er om 10:00 uur
aankomen. Om een of andere reden is de toegang vandaag gratis maar anderzijds
is de art deco villa, die naar het schijnt de moeite waard is, gesloten. We
beginnen dan maar met het museum dat is ondergebracht in een modern gebouw met
een strakke architectuur en dat ruimte biedt aan hedendaagse kunst. Er is een
hele zaal gewijd aan de werken van de KWY-groep,
een groep Portugese kunstenaars die vanuit Parijs het kosmopolitisch realisme niet alleen in Portugal maar in heel Europa
trachtten te verspreiden. Verder is er een tijdelijke tentoonstelling onder de titel “Can the Museum be a Garden?” met werken uit de Serralves Collectie. Het gehele museum is alles bij elkaar
ontgoochelend klein en we zijn niet echt onder de indruk, behalve dan van het
gebouw zelf dat architecturaal toch weet te bekoren. Ook de bibliotheek en de
shop zijn een bezoekje waard. En dan wandelen we het park in. De lucht is
hemels blauw en de zon brandt. Door lanen met kolossale oude bomen en langs
aangelegde rozen- en andere tuinen bereiken we de villa. Met zijn lichtroze
muren is hij volledig in harmonie met de strak aangelegde tuin waarin
waterpartijen en paden in dezelfde roze kleur elkaar afwisselen. De binnenkant
van het grote art deco huis is jammer genoeg vandaag niet toegankelijk. We
wandelen dus maar verder door het uitgestrekte park langs de grote vijver met
zijn rotspartijen en wat exotisch aandoende plantengroei. Het is opvallend dat
de tuin het vooral van zijn overvloedig groen moet hebben: op enkele schaarse
hortensia’s na zijn er weinig bloemen te vinden.
Bij het verlaten van Serralves moeten we op zoek naar de
nabij gelegen bushalte die ons dichter bij het stadscentrum moet brengen. Nu is
het werkelijk snikheet en mijn zomerhoed komt goed van pas. We stappen af aan
het Casa
da Musica, het moderne concertgebouw van de Nederlandse architect Rem Koolhaas. Het gebouw is
indrukwekkend en de inplanting in een uitgestrekt golvend plein al evenzeer.
Telkens opnieuw betreur ik dat wij in België nauwelijks over dit soort
imposante moderne architectuur beschikken. Het concertgebouw in Brugge en de
Gentse stadshal zijn zeer mooi, maar in vergelijking hiermee toch maar
bescheiden constructies. Dank zij het vele aluminium en glas biedt het Casa da Musica een prachtig spel van
gebogen lijnen en licht. Een geleid bezoek is pas mogelijk om 16:00 uur dus we
moeten ons tevreden stellen met een bezoek aan de publieke inkomhall en de
cafetaria. In de koelte hiervan zitten verschillende studenten te blokken en
wij genieten er van een verfrissende limonada. Gezien het uitgebreide ontbijt
van deze morgen hebben we nog geen honger. Later deze middag misschien.
Casa da Musica |