Zaterdag 6 juni 2015 (2)
We zijn er niet helemaal uit wat de keuze van
een restaurant voor vanavond betreft en besluiten om dan maar advies te vragen in ons
hotel. Daar bevelen ze ons zonder aarzelen “Fish
Fixe” aan (spreek uit als fish fish),
volgens de juffrouw in de receptie veruit het beste visrestaurant in de buurt.
Ze doet meteen voor ons de reservatie tegen 20:30 uur. We hebben dus nog enkele
uren dood te maken. Op de andere richting van de rivier, een beetje buiten de
drukte, vinden we een aantrekkelijk terrasje in de schaduw, hoog boven het
water. Ze hebben er heerlijke tapas en dat zou ons, samen met een goede porto,
wel smaken! Het is echter intussen al na 17 uur en de tijd van de tapas is jammer
genoeg om. Dan maar een droge witte porto, een lekkernij die je bij ons maar
moeilijk kan vinden. We krijgen er een van het merk Burmester. Nog nooit van gehoord, maar als we de oever van de
rivier afspeuren, zien we ook die naam in grote letters boven op een immens
gebouw. Het is werkelijk een heerlijk plekje om te zitten: rustig, ideaal om de
drukte op het water gade te slaan en een heerlijke temperatuur. De porto smaakt
echter zoeter dan verwacht. De rust wordt vrij regelmatig verstoord door een
laag overvliegende helikopter: een vlucht boven de rivier hoort hier blijkbaar
tot de toeristische topattracties. Intussen zien we de rookpluim van de brand stilaan
verminderen om uiteindelijk helemaal te verdwijnen.
Er blijft ons vòòr het avondeten nog wat tijd
om de Ribeira te verkennen. Dit is de oude stadswijk die opgenomen is
in de lijst van werelderfgoed van Unesco.
We wandelen verder langs de Douro tot
aan het Palacio da Bolsa. Onderweg
ontmoeten we het gele oude trammetje van lijn 1 die langs de Douro naar het stadscentrum loopt. Het
doet een beetje aan Lissabon denken.
Bij de Igreja de Sao Francesco zijn
we net te laat: de kerk sluit om 19 uur maar ook de buitenkant en de omgeving
zijn toch wel een bezoekje waard. Deze 14de-eeuwse gotische kloosterkerk doet nu dienst als
museum voor de Joanino-barok. Het
hele gebouw is tot aan de nok gevuld met prachtig talha dourada-werk: weelderige figuren bedekt met een laag
bladgoud. Dan maar wat verder gewandeld door de stemmige smalle straatjes.
Alles ziet er tamelijk vervallen uit maar de balkonnetjes met wasgoed, de met azulejos
versierde gevels en de vele gekleurde ramen en deuren zorgen toch voor een
vrolijke sfeer. Tijd dus voor enkele mooie plaatjes. We eindigen terug op de Praça da Ribeira waar we nog even
verpozen op een bankje in de avondzon.
En dan is het eindelijk
tijd om af te zakken naar restaurant Fish
Fixe. Het ligt helemaal op het einde van de kade aan de voet van de Ponte Dom Luis I. We nemen plaats op het
terras en bestellen een porto als aperitief. Onmiddellijk komen er brood en
hapjes op tafel: tonijnsalade, kaas en olijven. De porto is ontgoochelend
klein, de hapjes zijn lekker. Pas als we later de rekening krijgen, herinneren
we ons het systeem dat in Portugal overal gebruikt wordt: voor elk hapje dat je
aanvaardt moet extra betaald worden, zelfs voor het brood. Twee euro voor elk.
Als je dat niet wenst, moet je dat zeggen en de hapjes worden onmiddellijk
verwijderd. Ook voor het gebruik van het bestek (de coperto) moet je overigens bijbetalen. Als hoofdgerecht bestellen
we respectievelijk gegrilde zeebaars en geroosterde octopus. Beide zijn
eenvoudig maar zeer lekker en de porties zijn groot en dat komt goed uit want
we hadden grote honger. We hebben vandaag immers nauwelijks iets gegeten. Ook
de voortreffelijke witte Dourowijn
smaakt heerlijk. Het is zaterdagavond en de hele avond blijft het zeer druk op
de Cais da Ribeira en het is leuk om
vanop ons terras de vele voorbijgangers gade te slaan. De temperatuur is
aangenaam al wordt het later op de avond toch geleidelijk frisser. Om 22:30 uur
zijn we terug op onze hotelkamer. Er is live muziek op de kaai, maar met de
vensters dicht valt het lawaai nog mee. Op de kamer is er een prima
wifi-verbinding zodat we nog wat op het internet kunnen surfen en op tv maak ik
nog net de laatste 20 minuten mee van de Champions
League-finale waarin Barcelona
Juventus met 1-3 verplettert. Om kwart voor elf houdt de muziek op maar
daarna is er op straat nog veel gelach en gebabbel, zij het onvoldoende om ons
te verhinderen van snel in een diepe slaap te vallen.
