Zondag 14 juni 2015
Tegen alle voorspellingen in schijnt de zon als we
ontwaken. Maar het duurt niet lang voor een dik wolkendek alles weer
verduistert. Dit is de dag van de terugreis, dus… valiezen pakken en om 10:30
uur zijn we op weg naar de luchthaven van Lissabon.
Onze vlucht is pas om 16:10 uur dus we hebben nog wel wat uren om nog iets te
doen. We hebben besloten om nog even langs Belém
te gaan want daar hebben we goede herinneringen aan. Veel verder moeten we ons
trouwens niet meer riskeren. Via het chique Estoril
en de kustweg bereiken we Belém even
voorbij 11 uur. Het is inmiddels gaan regenen dus de hele weg ligt er weinig
vrolijk bij. In Belém is het zeer
druk: een massa volk, volle parkings en veel paraplus. Net zoals in Cascais lopen op de parking mannen en
vrouwen rond om een vrije plaats aan te wijzen. Tegen een fooi natuurlijk. We
staan op het grote plein vòòr het immense Mosteiro
dos Jéronimos dat er in de regen nogal mistroostig bij ligt. Er staat een
honderden meters lange rij toeristen onder hun paraplus aan te schuiven.
 |
| Mosteiro do Jéronimos |
Ook bij de befaamde “Pasteis de Belém” staat een lange rij mensen in de regen geduldig
te wachten. Deze patisserie is werkelijk een fenomeen: dagelijks worden hier
10.000 van de wereldberoemde en overheerlijke gebakjes aan de man gebracht. Ze
verkopen maar één soort: de kleine ronde pasteis
de Belém. Alleen uit nieuwsgierigheid stappen wij ook nog even binnen en
stellen vast dat de zaak sinds ons bezoek in 2003 nog is uitgebreid. De
verbruikzalen bieden nu plaats aan niet minder
dan 400 mensen en die zijn
allemaal bezet. Aan de toog worden de gebakjes permanent aangevoerd en aan de
man gebracht. Het is ons allemaal wat teveel gedrum en té massaal om ook te
gaan aanschuiven. Jammer eigenlijk want de pasteis zijn écht superlekker… We
gaan dus onze resterende tijd op een andere manier moeten zien te doden. Het
regent nog steeds maar we vinden toch een overdekt terras voor een koffietje.
Van hieruit hebben we zicht op de ingangspoort van het presidentieel paleis en
zijn getuige van de aflossing van de wacht, een al bij al bescheiden bedoening.
Even later rijden onder escorte een BMW en een vrachtwagen de poort uit. De
president gaat paardrijden. Terwijl het nog steeds plensregent geraken we in
gesprek met een man die afkomstig blijkt te zijn van Gentbrugge. Hij is op weg naar huis na een zeiltocht van een maand
waarbij hij het zeilyacht van een vriend van Blankenberge naar Madeira
heeft gebracht. En dan wordt het toch stilaan tijd om op te stappen. We worden
doornat wanneer we door de neergutsende regen naar de auto lopen. Onze laatste
voormiddag in Portugal kan niet echt
een succes genoemd worden.
 |
| Pasteis de Belém |
Het is nog een 15 minuten rijden langs de snelweg
naar Portela, de luchthaven van Lissabon. Eerst nog voltanken en dan de
huurauto inleveren. Alles verloopt vlot zodat we om 14:00 uur al ingecheckt
zijn. Dat gebeurt ook hier electronisch maar we zijn wat ongerust als we zien
dat op onze boarding pas “standby”
staat in plaats van een seat number. We slenteren nog wat op ons gemak door de
shops, gaan nog een salade eten in een van de restaurantjes en begeven ons ruim
op tijd naar de gate. Toch even checken en… ze kunnen ons inderdaad niet
verzekeren dat we zullen mee kunnen op deze vlucht. Er is een overboeking van
10% en de goedkoopste tickets moeten wachten tot de laatsten. Ik laat duidelijk
mijn ergernis blijken want ten eerste hebben wij ruim op voorhand ingecheckt en
ten tweede heb ik nooit om een goedkope vlucht gevraagd, integendeel ik heb
geboekt bij een duur reisagentschap om zekerheid te hebben van een comfortabele
reis. Aanvankelijk lijkt niets te helpen: “Sorry,
dat is het systeem van TAP. Wij vinden dat zelf ook niet correct maar we kunnen
er niets aan doen.” Maar even later krijg ik toch de bevestiging dat we mee
kunnen. We zijn niet echt gelukkig met
deze gang van zaken. Daarover moet ik thuis een telefoontje doen naar Caractère! Tot overmaat van ramp is de
vlucht ook nog vertraagd zodat het uiteindelijk 16:50 uur is als we opstijgen.
Het regent nog altijd. Het was eigenlijk ons dagje niet. En dan krijg ik een
sms van H voor vaderdag vanuit… en zonovergoten België! Het weer is blijkbaar thuis de hele week beter geweest dan
in Portugal.
