zaterdag 13 juni 2015 (2)
Tomtom wil ons doen terugkeren
richting stad, maar wij verkiezen de smalle weg verder af te dalen naar de
vallei. Het is een mooi baantje door het groen en zo zullen we er ook wel
geraken. Op een kruispunt botsen we op een boerenmarkt, een hele rij kraampjes
met allerlei lokale producten: worsten, kaas, brood maar toch hoofdzakelijk
groenten en fruit. Mooi en goed voor enkele tientallen foto’s. We hebben nog
niets gegeten dus we kopen er een halve kilo kersen en elk een taartje. En dan
gaat het verder langs de mooie kustweg tot in Cascais. Wegens een feestdag is vandaag de parking vòòr het hotel
gratis, dus dat bespaart ons een lange wandeling. De zon schijnt maar er staat
flink wat wind. Toch besluiten we op het terras van de Taverna da Praça, op het binnenplein van de citadel, het
welkomdrankje van het hotel te drinken waarop we
nog recht hadden. Lang blijven we hier echter niet vertoeven, want het is toch
echt wel te fris. We brengen de rest van de tijd dan maar door op onze kamer.
Opnieuw is er helemaal niets te merken van de bootraces, geen boot te horen of
te zien. Gelukkig maar.
Om 19:00 uur trekken we naar de
stad. Het is koud en er is voortdurend dreiging van regen. Toch vinden we nog
de kans om op een terrasje een laatste porto te drinken als aperitief. We
kiezen voor een vintage voor 9,90 €, duur maar ook veel lekkerder. En dan gaan
we voor de laatste keer deze reis dineren. We hebben er restaurant Beira
Mar uitgekozen dat er mooi en stijlvol uitziet en een aantrekkelijke
viskaart heeft. We nemen eerst een vissoep, respectievelijk zeevruchtenroomsoep
en daarna gegrillde steenbaars en rougets. Lekker zij het iets minder dan
gisteren. De gezellige zaal zit helemaal vol en het is er nogal lawaaierig. Het
meeste lawaai blijkt van slechts twee tafels te komen waar respectievelijk 4
Duitsers en 6 Britten blijkbaar minstens evenveel gedronken dan gegeten hebben.
Zo kunnen een paar enkelingen de sfeer verpesten voor een heel restaurant. Maar
ja, als je in groep bent, is dat niet abnormaal zeker?
 |
| Marchas Populares |
Op de terugweg naar het hotel
horen we in de verte vrolijke muziek en gezang. We spoeden ons erheen en het
blijkt een vrolijke groep te zijn van jonge en oudere mensen, allemaal in
hetzelfde wit-groene uniform uitgedost met veel glitter. Even verder bij het
plein vòòr het stadhuis zien we een hele rij gelijkaardige groepen, allemaal in
een ander glitteruniform en velen met flikkerende lichtjes. Eén voor één doen
ze onder luid applaus zingend en dansend een optreden voor een tribune die
opgericht is voor het stadhuis. Het zijn de “Marchas
Populares” ter ere van de Heilige
Antonius, patroonheilige van de stad Lissabon
en van de gehuwde koppeltjes. De groepen
komen uit verschillende buurten en omliggende gemeenten en beconcurreren elkaar
in een jaarlijks concours. De sfeer is uiteraard uitbundig en het doet wat aan
het carnaval in Rio denken. Volgens de bediende achter de receptie van ons hotel is
dit hier maar een flauw afkooksel van hetzelfde feest in Lissabon. De hele weg naar het hotel staat vol met groepen die
geduldig, maar daarom niet minder luidruchtig, hun beurt afwachten. Goed voor
een reeks leuke plaatjes. Bij één van de groepen moet ik zelfs mee op de
foto. Om 23:00 uur zijn we uiteindelijk
terug op onze kamer.
