Zaterdag 21 mei 2016 (1)
Onze eerste etappe moet ons naar Pont-Aven brengen in het zuiden van Bretagne, een rit van ruim 800
kilometer. Ik voel me fit genoeg om dit aan te kunnen mits het niet opgejaagd
te doen. We besluiten dan ook om vroeg te vertrekken en verwachten dat het
verkeer op de Franse snelwegen op een zaterdag vrij rustig zal zijn. Om 05:30 uur
rijden we de Jean Delorilaan uit en de E17 op, richting Rijsel. Van daaruit loopt de route via Amiens, Le Havre, Caen en Rennes
naar Pont-Aven. Bij het vertrek
is het alvast zacht en mooi weer en bij ons wordt 23° voorspeld met onweer
vanuit Frankrijk. We rijden dus mogelijks de regen tegemoet… Op dit vroege uur
is het natuurlijk zeer stil op de weg en we rijden heel gemakkelijk Rijsel voorbij. Als we de richting Amiens inslaan, is het zo mogelijk nog
rustiger. Eens te meer blijkt dat de
maand mei een mooie periode is om te reizen: overal fris groen en al zijn de
meeste lentebloesems op hun terugweg, toch overheerst het lentegevoel dank zij o.m.
de felgele koolzaadvelden die hier en daar het groen bijkleuren. Frankrijk
wordt deze dagen geteisterd door talloze protestacties tegen de nieuwe sociale
wetten die de regering heeft aangekondigd. O.a. de olieraffinaderijen worden
door stakers geblokkeerd waardoor de bevoorrading van de benzinepompen ernstig
verstoord is, vooral in het Noord-Westen
van Frankrijk. Het gevolg is dat de brandstof aan de pompen gerantsoeneerd is.
Het zal dus aangewezen zijn om regelmatig bij te tanken. Tussen Amiens en Rouen doen we dat al voor
een eerste keer. We kunnen weer zonder zorgen verder.
We doorkruisen nu Normandië en na de oversteek van de
indrukwekkende en sierlijke Pont de
Normandie rijden we de Calvados
binnen en hier wordt het pas echt lente. In de talrijke boomgaarden staan nog
heel wat appelbomen mooi in de bloei en in de berm overheersen de margrieten
weelderig. Verder zorgen veel andere voorjaarsbloemen nu eens voor grote witte
en dan weer voor gele of blauwe vlekken. Hier en daar zit er zelfs oranje
tussen en overal legt de bloeiende zuring een lichtrode zweem over het gras.
Even verder zorgt de goudgele brem voor een nòg vrolijker noot. Hier wordt een
mens blij van! Vanaf 09:30 uur wordt het duidelijk drukker op de weg: iedereen
is intussen wakker en de zee is nergens ver weg. Het weekend begint. In Caen missen we dank zij onze verouderde
wegenkaart en dito gps een afrit, maar na wat rondtoeren vinden we de juiste
weg gauw terug. Op de middag bereiken we Rennes.
We hebben exact 671 kilometer afgelegd en hebben er nog maar een kleine 200 te
gaan. We kunnen het dus verder rustig aan doen. Dat moet ook wel want op de hele
ring rond de stad mag je maar 70 km/uur rijden. Opletten dus, want in Frankrijk
flitsen ze graag! Hier kunnen we de gevolgen van de olieschaarste met eigen
ogen zien: aan alle benzinestations staan lange files aan te schuiven en waar
er geen zijn, is het station gesloten: leeg! Hopelijk duren de blokkades niet
te lang! Het is inmiddels tijd om iets te eten dus we kijken uit naar de
eerstvolgende Aire de Repos. Die
blijken echter schaars. In de plaats worden we doorverwezen naar een “Village d’Etape”, d.w.z. een gewone
afrit die naar een nabijgelegen dorpje leidt waar uiteraard restaurants en
winkels zijn. Zo komen we terecht in Bréal-sous-Montfort
waar we een boulangerie-sandwicherie vinden met een bescheiden terrasje op een
kale parking. De broodjes met ham, tomaat, sla en mayonnaise zijn kraakvers en
verrassend lekker. Het weer is nog steeds relatief goed: droog en 19° maar de
zon doet verwoede pogingen om door het dichte wolkendek te breken. Voorlopig
vruchteloos en de radio waarschuwt voor zware onweders vanavond met zeer veel
regen. We tanken nog even vol zodat we de rest van de week met een volle tank
kunnen aanvatten.
