zaterdag 21 mei 2016 (2)
Om 14:45 uur komen we aan in Pont-Aven. Er staan 841 kilometer op de
dagteller en we hebben er een goede 9 uren over gedaan. Desondanks voel ik me
helemaal niet moe. We gaan meteen op zoek naar Le Moulin de Rosmadec waar we voor twee nachten geboekt hebben. Het
hotel en het restaurant liggen in een smal doodlopend straatje aan de oever van
de Aven, het snelstromend riviertje
dat dwars door het pittoreske stadje vloeit en zich met watervalletjes en langs
talrijke kleine eilandjes bruisend een weg baant tussen het weelderige groen en
de vele bloemen. Voorwaar een zeer schilderachtig plekje maar het is moeilijk
om in het enge steegje te parkeren. We kunnen toch één van de drie
parkeerplaatsen innemen en nemen vervolgens onze intrek in het hotel: een eerder
sobere kamer met een gezellige zithoek en op de tafel een fles water en een
pakje van die heerlijke bretoense zandkoekjes waar Pont-Aven voor bekend is: Traou
Mad.
We talmen niet en trekken meteen op verkenning in het stadje. Het is
frisjes en er valt af en toe een lichte regen. Al onmiddellijk als we
buitenkomen wordt onze aandacht getrokken door muziek en een folkloregroep in
traditionele klederdracht. Op het plein vòòr het museum dansen enkele kleurig
uitgedoste paartjes op de tonen van een accordeon en een fluit en onder het
toeziend oog van de fiere oma’s en kinderen in al even kleurige traditionele
kledij. Intussen maakt in een belendend café een groep doedelzakspelers zich
klaar voor hun optreden. Mooie tafereeltjes voor een hele reeks foto’s. We trekken vervolgens het stadje in en vinden
er zeer veel kunstgalerijen en –winkeltjes waar hoofdzakelijk kitscherige schilderijen
in schreeuwlelijke kleuren worden aangeboden.
Pont-Aven is een kunstenaarsdorpje sinds Paul Gauguin en een paar andere schilders in de 19e en
20e eeuw hier verbleven en werkten. Wij voelen ons meer aangetrokken
tot de eveneens talrijke bakkerijen van koekjes en andere lokale
specialiteiten. Het aanbod is enorm en alles ziet er zeer lekker uit, vooral de
amandelkoek, een lokale specialiteit die hier gekend is onder de naam kouig amann. Behalve de koekjes van
o.a. Traou Mad vind je hier verder ook
veel conserven zoals bv. La Belle Iloise.
Vòòr we vertrekken moeten we hier absoluut nog eens terugkomen.
Langs een smal
steegje in de hoofdstraat bereiken we een mooi wandelpad langs de snelstromende
Aven. Langs en op het water bloeien
allerlei bloemen in de rotsspleten tussen het kolkende water. Zonder de
druilende regen zou het hier nòg mooier zijn, maar het slechte weer belet ons
niet om te genieten en heel wat foto’s te maken. Op het einde van de promenade
komen we bij de kerk waar de folkloregroepen zich opstellen om onder
begeleiding van de doedelzakken in stoet door de stad te trekken. Wij wandelen
even mee in hun spoor tot aan de haven. Rondom liggen mooie oude villa’s in
prachtig aangelegde tuinen en op het water dobberen de aangemeerde
plezierboten. Pont-Aven is echt wel
een stadje naar ons hart. Ondanks de
regen slenteren we hier toch rond tot 17:00 uur en we doden de rest van de tijd
op een terrasje met een glaasje cider.
