Zondag 22 mei 2016 (1)
Ik word wakker om 8 uur. Ik heb
goed geslapen al ben ik toch af en toe wakker geweest: worstelen met
hoofdkussen, te warm en even last van reflux door het vele eten van
gisterenavond. Tot onze verrassing kleurt de hemel volledig blauw en staat er
een mooi ochtendzonnetje. We krijgen een typisch Frans ontbijt, d.w.z.
stokbrood, een croissant en een chocoladebroodje en confituur. Er is echter ook
platte kaas en verse fruitsalade en dat is toch al iets meer dan vroeger.
Eenvoudig maar lekker vers. We plannen vandaag een ritje langs de kust dat ons
tot in Quibéron moet brengen. We
verlaten dus even de Finistère en
bezoeken het westelijke hoekje van de Morbihan.
Alleen… als we veel kilometers doen, moeten we toch zien te tanken en dat zal
gezien de bevoorradingsproblemen van de benzinestations nog af te wachten zijn.
Het is precies 10 uur als we vertrekken en de zon is inmiddels al weer verdwenen
achter een dik wolkendek. Het kost ons heel wat moeite om de auto uit de enge
parkeerruimte te wurmen maar met de hulp van een bereidwillige dame uit het
hotel lukt het uiteindelijk toch. Vanavond zoek ik een andere parkeerplaats,
zeker weten. Het is een beetje zoeken op de kaart en we moeten uiteindelijk
ruim 30 km rijden voor we de zee te zien krijgen. Onderweg rijden we wel door
een mooi groen landschap en een paar pittoreske dorpjes. In Fort Bloqué stoppen we voor het
eerst. Een tamelijk uitgestrekt
zandstrand en een verlaten fort op een schiereiland. Op het pad langs het strand lopen en fietsen
de vele wandelaars, joggers en mountainbikers elkaar in de weg terwijl op het
strand de surfers zich klaarmaken. De Fransen houden het op zondagochtend
duidelijk sportief.
Ik heb intussen vastgesteld dat er
tot hier inderdaad geen enkel benzinestation open was. Mijn vrees lijkt
bewaarheid te worden en dat maakt me een beetje nerveus. Dat wordt nog erger
als we verderop een hele lus rond en door Lorient
moeten rijden zonder dat er ook maar iets te zien is. De kilometers lopen op
zonder dat we er plezier aan hebben en de tank geraakt langzaam maar zeker
leger. Om 12:30 uur bereiken we Port
Louis aan de overkant van de baai, een versterkt havenstadje met een mooie
citadel. Hier gaan we op zoek naar iets te eten maar de smalle straatjes liggen
er verlaten bij en er is nergens een restaurant te bespeuren. Vanop de
vestingmuur hebben we een mooi uitzicht over de jachthaven. De zon tekent de
silhouetten van de bootjes scherp af tegen de gitzwarte regenwolken in de verte
maar verder is hier niet veel te beleven. In 15 minuten zijn we dan ook rond en
er zit niets anders op dan door te rijden richting Carnac, een kleine 30 km verder.
Even voor we Carnac bereiken, houden we halt in Erdeven voor de Site de
Kerzerho, een veld vol menhirs. Het
zijn rechtopstaande megalieten die hier in de prehistorie werden geplaats, al
bestaat over hun ouderdom nog veel onzekerheid, evenals over hun functie. Het
is wel iets speciaals en inspiratie voor enkele mooie foto’s. Het is intussen
beginnen regenen en het wordt ook de hoogste tijd voor de lunch. We haasten ons
dus naar Carnac waar we even na 14:00
aankomen. Ook hier valt een lichte regen
en is het zeer fris, amper 12°.
