Duiwelsdrekdruppels

Zondag 15 september 2013 (1) 

Na de wat ontgoochelende avond van gisteren krijgen we deze morgen het beste ontbijt tot nu toe. Vandaag loopt onze reisroute door Kaokoland en we hebben ongeveer 200 kilometer af te leggen, helemaal over ‘teerpad’ of asfaltweg deze keer. Van Ondangwa gaat het over Ongwediva, Oshakati, Okahao en Tsandi naar Opuwo. We zitten nu helemaal in het noorden van Namibië, dicht bij de grens met Angola. De Herero, Himba en Tjimba leven hier vreedzaam naast elkaar, ook al verschillen de onderlinge gewoontes. De groepen zijn duidelijk herkenbaar. De Herero-vrouw is te herkennen aan de 18-eeuwse Victoriaanse jurken. De Himba en Tjimba leven daarentegen als authentieke Afrikaanse nomadenstammen. Hun leven draait om vee en speelt zich af in hun eigen kraal en de kleding en tradities zijn voor een groot deel nog overeind gebleven: de Himba zijn te herkennen aan de rode klei op het lichaam en in het haar; de Tjimba gebruiken geen rode klei, maar veel meer kralen als versiering. In Ongwediva stoppen we om de bus bij te tanken. In de shop van het benzinestation is werkelijk alles te koop: alle gebruikelijke eet- en drinkwaren, snoep, kranten en boeken, maar ook schoenen, gereedschap, lampen, reuzengrote rustines voor platte autobanden, enz. Leuk is ook de apotheekafdeling met producten als Grand-Pa Hoofpynpoeiers, Duiwelsdrekdruppels, Tim Jan Wonder Juce, enz. Overal heerst een vrolijke drukte: de mensen, meestal in hun zondagse kleren, verzamelen vooral rond de tankstations om samen de auto te nemen of gewoon wat rond te hangen en langs de weg staan talloze barbecues klaar voor de zondagse braai. De weg loopt door grote lege vlakten met hier en daar een palmboom, een ezel, honden of geiten en… veel mensen te voet op weg naar wie weet waar.  We zien opnieuw veel SWAPO-vlaggen en dat is voor Marc het sein om ons ook daarover iets meer te vertellen. Swapo, of voluit South-West Africa People’s Organisation, is hier in deze streek ontstaan als een volksbeweging van de Ovambo uit ongenoegen met de Zuid-Afrikaanse bezetter. In 1959 werd de beweging uitgebreid tot het hele land en ijverden ze voor onafhankelijkheid. Toen die in 1989 werd afgedwongen werd hun leider Sam Nujoma de eerste president en Swapo veruit de grootste politieke partij, wat ze tot op heden gebleven is. Tijdens de onafhankelijkheidsstrijd voerde de People’s Liberation Army of Namibia een bloedige guerilla-oorlog met de Zuid-Afrikaanse PLAN-fighters waarbij duizenden mensen bij aanslagen om het leven kwamen.

Bij een sanitaire stop aan een picknickplaats komt een boer met ezelskar en een kleine kudde koeien aangewandeld. De dieren zijn graatmager en hopeloos op zoek naar wat groen. De boer vertelt ons hoe erg het met de droogte gesteld is: het heeft hier het hele jaar nog geen druppel geregend.

We zien vandaag overigens veel koeien langs de weg, allemaal op zoek naar een sprietje gras.  Vaak steken ze onverhoeds de weg over en houden het verkeer op wat hen de bijnaam “Namibian Traffic Lights” heeft opgeleverd al lijkt dit nogal verdacht veel op de “Indian Traffic Lights” van vorig jaar! Terug op de bus heeft Marc het over de slangen inNamibië. Ze zijn zeer aanwezig maar vormen meestal geen gevaar als ze met rust gelaten worden. Het is dus zaak om uit te kijken en bv nooit een grote steen of rotsblok op te rapen want er kan steeds een slang onder schuilgaan. Alle mogelijke giftige soorten komen hier voor zoals de pofadder, de zebraslang, de koraalslang, de boomslang en diverse soorten cobra’s al zijn deze laatste wurgslangen. De gevaarlijkste is echter de black mamba, de giftigste en snelste slang ter wereld. Met een enkele beet kan ze voldoende gif injecteren om 20 of meer volwassenen te doden, en de dood kan soms in 20 minuten al intreden, waardoor medische hulp vaak te laat komt. Ook schorpioenen zijn gevaarlijk en komen veel voor. Verder vallen in het landschap de vaak metershoge termietenheuvels op. We leren dat ze slechts met één derde boven de grond zitten en onderaards een complex van ‘tuinen’ en ‘schouwen’ vormen met een ingewikkeld systeem van gaten als uitgang voor de honderdduizenden termieten die ze bewonen. Binnenin heerst een constante temperatuur van 27 à 28° en er groeien paddenstoelen. Hier leeft de koningin. Ze kan 25 à 30 cm groot zijn en haar taak bestaat erin eieren te leggen. Een termietenheuvel kan 70 à 80 jaar oud zijn. 

Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT