Zondag 15 september 2013 (2)
Om 12 uur komen we aan bij het Opuwo Country Hotel in Opuwo, een complex van verspreide 
bungalows op een heuvelkam en een groot centraal gebouw met kolossaal rieten dak. Het is een heel eind wandelen naar ons huisje maar het is dan ook rustig gelegen en heeft een terras met uitzicht op de vallei. We genieten een lunch op een heerlijk schaduwterras bij het zwembad: Griekse salade en salade Niçoise, een zéér lekkere rundssteak met worteltjes en kroketten en fruitsalade met ijs. Lekker eten en een prima omgeving. Het is zéér warm, dicht bij de 40° denk ik maar gelukkig is er af en toe een koel briesje en in de schaduw is het heerlijk! Na het eten gaan we ons op de kamer omkleden. Deze namiddag gaan we namelijk op bezoek bij de Himba’s, de volksstam waar de vrouwen zich met rode klei insmeren, en Marc heeft ons de raad gegeven om niet onze beste kleren aan te trekken want we riskeren rode vlekken die niet meer verwijderd kunnen worden. Om 15 uur vertrekken we in een open truck en met een lokale gids. Een Oudenaards koppel dat ook in ons hotel verblijft en een reis maakt van 5 weken door Namibië, gaat mee met de groep.
bungalows op een heuvelkam en een groot centraal gebouw met kolossaal rieten dak. Het is een heel eind wandelen naar ons huisje maar het is dan ook rustig gelegen en heeft een terras met uitzicht op de vallei. We genieten een lunch op een heerlijk schaduwterras bij het zwembad: Griekse salade en salade Niçoise, een zéér lekkere rundssteak met worteltjes en kroketten en fruitsalade met ijs. Lekker eten en een prima omgeving. Het is zéér warm, dicht bij de 40° denk ik maar gelukkig is er af en toe een koel briesje en in de schaduw is het heerlijk! Na het eten gaan we ons op de kamer omkleden. Deze namiddag gaan we namelijk op bezoek bij de Himba’s, de volksstam waar de vrouwen zich met rode klei insmeren, en Marc heeft ons de raad gegeven om niet onze beste kleren aan te trekken want we riskeren rode vlekken die niet meer verwijderd kunnen worden. Om 15 uur vertrekken we in een open truck en met een lokale gids. Een Oudenaards koppel dat ook in ons hotel verblijft en een reis maakt van 5 weken door Namibië, gaat mee met de groep.
Een rit van ongeveer 25 kilometer over een hobbelig pad brengt ons bij het Himba-dorp. Het is een omheinde kraal waarin enkele schamele hutten en er is aanvankelijk geen mens te zien. Dan verschijnen die jonge vrouwen en een paar kinderen, die ons verwelkomen. Hun bovenlichaam is naakt en ze zijn helemaal ingesmeerd met roodbruine klei. Verder dragen ze een soort lederen rok en een heleboel sieraden rond nek, armen en enkels. 
De gids legt er ons de betekenis van uit. Deze vrouwen wassen zich nooit maar smeren dagelijks hun lichaam in met een mengeling van rode klei, geitenvet en kruiden. Ook hun gevlochten haren worden met deze specie ingesmeerd en onderaan getooid met wollige zwarte flochen. Gehuwde vrouwen dragen een toefje van geitenvel op hun hoofd. En dan kunnen we een kijkje gaan nemen in het dorp. Uit respect voor de tradities moeten we om de hutten heen lopen want centraal bevindt zich de plaats van het Heilig Vuur en niemand mag de lijn tussen die plek en de ingang van de hut van de hoofdman overschrijden. In één van de hutten demonstreert een vrouw hoe ze haar dagelijkse hygiëne verzorgt. Eerst maalt ze een steen tot rood stof dat ze mengt met water en geitenvet en wrijft daarmee vervolgens haar hele lichaam in. Daarna parfumeert ze zich met rokende kruiden onder de oksels en tussen de benen. De Himba zijn een nomadenvolk en dat verklaart waarom we hier alleen vrouwen en kinderen aantreffen: de mannen trekken rond met hun kudde en kunnen tot 6 maanden van huis wegblijven. Tegenwoordig halen de vrouwen ook hun inkomsten uit het toerisme.
De gids legt er ons de betekenis van uit. Deze vrouwen wassen zich nooit maar smeren dagelijks hun lichaam in met een mengeling van rode klei, geitenvet en kruiden. Ook hun gevlochten haren worden met deze specie ingesmeerd en onderaan getooid met wollige zwarte flochen. Gehuwde vrouwen dragen een toefje van geitenvel op hun hoofd. En dan kunnen we een kijkje gaan nemen in het dorp. Uit respect voor de tradities moeten we om de hutten heen lopen want centraal bevindt zich de plaats van het Heilig Vuur en niemand mag de lijn tussen die plek en de ingang van de hut van de hoofdman overschrijden. In één van de hutten demonstreert een vrouw hoe ze haar dagelijkse hygiëne verzorgt. Eerst maalt ze een steen tot rood stof dat ze mengt met water en geitenvet en wrijft daarmee vervolgens haar hele lichaam in. Daarna parfumeert ze zich met rokende kruiden onder de oksels en tussen de benen. De Himba zijn een nomadenvolk en dat verklaart waarom we hier alleen vrouwen en kinderen aantreffen: de mannen trekken rond met hun kudde en kunnen tot 6 maanden van huis wegblijven. Tegenwoordig halen de vrouwen ook hun inkomsten uit het toerisme.
Als we uit de hut komen, heeft de plaats zich dan ook bijna volledig gevuld met zo’n 40 à 50 vrouwen die in een grote kring hebben plaatsgenomen en hun koopwaar voor zich uitgestald hebben. Dit is de ideale gelegenheid voor foto’s en we laten ons natuurlijk niet onbetuigd: we maken beiden tientallen prachtige opnamen. Er wordt door de groep nauwelijks iets gekocht, maar AdA betaalt het dorp op een andere manier: we hebben een hele lading voedsel meegebracht: meel, olie, suiker, enz. Volgens Marc is dit een veel efficiëntere hulp want met het geld dat de vrouwen met hun verkoop verdienen, gaan ze meestal recht naar de ‘bottle store’. Ik vermaak een groep kinderen intussen met de foto’s van wilde dieren die ik in Etosha gemaakt heb. De interesse en het enthousiasme is groot en tot mijn verbazing spreken de oudsten onder hen zelfs enkele woorden Engels. Zou de authenticiteit dan toch niet zo groot zijn als men wil laten uitschijnen?
Het is 17:30 uur als we terug in het hotel zijn. Na het vele stof is een verfrissende duik in het prachtige zwembad zeer welkom evenals de verkwikkende gin-tonic op het terras. Ook het diner wordt op het terras gegeten: een mooi buffet met o.a. zéér lekkere oryx. De wijn is nòg goedkoper dan de vorige dagen: een hele fles Zonnebloem chardonnay voor 75 N$ of 5,85 €. Na het eten is het ons nog te vroeg om te gaan slapen want het is een heerlijk zachte avond. We bestellen nog een biertje, maar moeten het helemaal alleen uitdrinken want iedereen verdwijnt onmiddellijk naar zijn kamer. Jammer! Om 22 uur kruipen we dan ook maar onder de wol.
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
