Woensdag 11 september 2013 (3)
Om 13:40 uur bereiken we eindelijk de Frans Indongo Lodge. De lodge is genoemd naar een van de belangrijkste Namibische zakenmagnaten die rijk geworden is in de naaimachine-, suiker- en visindustrie en nu eigenaar is van supermarkten en allerlei belangrijke gebouwen over het hele
land. Hij is bevriend met voormalig president Sam Nujoma en de Zimbabwese dictator Robert Mugabe, die hier regelmatig op bezoek komen. De Frans Indongo Lodge is een complex van gebouwen met dikke rieten daken in een prachtige tuin met waterpartijen, palmbomen en groene gazons. Het centrale gebouw is een ruimte zonder muren onder een immens strodak en uitlopend op een groot observatieterras dat uitkijkt op de vrije natuur. Hier zijn drink- en voederbakken geplaatst om het wild te lokken. Er lopen dan ook voortdurend allerlei soorten antilopen: zwartbok, springbok, blesbok, steenbok, oryx of spiesbok, e.a.
Als verwelkoming worden we vergast op een heerlijk verfrissende koude citroenthé met munt en dan gaan we meteen aan tafel want de magen grollen intussen allemaal om het luidst. Het is zeer aangenaam onder het grote rieten dak en we krijgen een eenvoudige maar verzorgde lunch voorgeschoteld. Het is al 15 uur als we de tafel verlaten en onze kamers kunnen betrekken. Onze kamer blijkt een familiehut te zijn wat betekent dat we naast een slaapkamer beschikken over een salon en twee badkamers. Het is een smaakvol ingerichte kamer met veel Afrikaanse accenten en het grote muskietennet over het bed verhoogt het safarigevoel. Straks doen we een wandeling, maar eerst willen we het hele domein verder verkennen en op foto vastleggen. Het is werkelijk prachtig! Overal bloemen en talrijke vogels in alle kleuren: groen, geel, turquoise,… Er is zelfs nog wat tijd over voor een snelle duik in het zwembad, frisjes maar heerlijk!
Om 16:45 uur verzamelen we voor een wandeling naar de top van een heuvel. Het begint met een lastig steil stuk, maar daarna is het vrij gemakkelijk, al moeten we opletten voor gevaarlijke doornen alom. Overal zien we sporen en uitwerpselen van wild, maar er is nergens een dier te bespeuren. Eens op de top van de heuvel kijken we uit op een brede vallei waar de zon stilaan aan het ondergaan is, jammer genoeg op een weinig spectaculaire wijze.
Hier hebben twee bedienden van de lodge een mooi buffetje klaargezet met drank en hapjes. De gin-tonic smaakt lekker. Dit is echt een leuk en gezellig moment! Op enkele dames na, die de jeep nemen, gaat de groep tevoet terug naar beneden terwijl de duisternis invalt. Als we om 19:30 uur terug bij de lodge komen, is het helemaal donker. We nemen snel een douche en kleden ons om vooraleer we alweer aan tafel aanschuiven. Er staat opnieuw oryx op het menu. Ik denk dat rundsvlees hier zeldzamer en kostbaarder is dan wild, wat niet te verwonderen is als je de uitgehongerde en magere koeien ziet langs de weg. Alles is opnieuw mooi gepresenteerd en zeer lekker, al valt het dessert wat zwaar uit: malva pudding met vanille-ijs. Een lekkere Zuid-Afrikaanse fles chardonnay aan de spotprijs van 11 € begeleidt ons zachtjes naar het einde van onze eerste échte reisdag. We hebben nog geen sensationele dingen gezien, maar het was een mooie start.
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT
Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT