Swakopmund

Woensdag 18 september 2013 (3)

Om 16:30 uur bereiken we de kust ter hoogte van Hentiesbaai. Tot hier wordt door de bevolking overwegend Afrikaans gesproken terwijl in Swakopmund het Duits de voertaal is en in Walvisbaai het Engels. Nu hebben we nog 80 kilometer te gaan. Er hangt een lichte mist, er is geen zon en het is frisjes. De tropische hitte van de vorige dagen is nu ver weg en dat is niet uitzonderlijk want hier hangt bijna elke ochtend mist die meestal rond 9 uur verdwijnt. Een zuidwestenwind zorgt er daarenboven voor dat het hier ijskoud kan zijn. Langs de kust rijden we over een zoutweg, die bij vochtig weer gevaarlijk glad kan worden. Dat dit regelmatig gebeurt getuigen de vele kruisjes langs de weg. Ze geven de plaatsen aan waar slachtoffers gevallen zijn toen hun auto overkop ging. De oceaan is zeer visrijk en er leven talrijke pelsrobben. Hun aantal wordt zelfs op 2 miljoen geschat. Als vis worden hier vooral kabeljauw, makreel, pilchards, kingklip en haai gevangen maar ook op het land komen hier nogal wat dieren voor: kameleons, muizen, ratten, hagedissen maar ook grotere dieren zoals jakhalzen en vossen. De woestijnbodem is overal bedekt met korstmossen. Ze zijn zo kwetsbaar dat sporen van auto’s jarenlang zichtbaar blijven. Hele gebieden zijn op die manier verwoest door o.a. de auto’s van uraniumzoekers en filmploegen.

Als we om 17:30 uur in Swakopmund aankomen, klaart het een beetje op en de zon breekt even door. Aan de rand van de stad rijden we langs het pas gebouwde nieuwe stadhuis en een hele nieuwe wijk waar vorig jaar volgens Marc nog niets stond. De stad kent de laatste jaren een enorme expansie. In de scholen wordt er binnen de 2 jaar een instroom verwacht van niet minder dan 20.000 kinderen. We logeren in Hotel “Zum Kaiser” waar we 3 nachten zullen blijven.  Het hotel is kraaknet en doet totaal on-Afrikaans aan, maar Duits evenmin.  Het is zeer recent gerenoveerd in een nogal protserige en onpersoonlijk stijl en de kamer is ruim en zeer luchtig. We zijn een beetje verrast door het frisse weer. Op straat dragen de mensen dikke jassen en in het hotel staat de verwarming aan. Wat een contrast met de vorige dagen! En dat zorgt bij de meesten toch wel voor een wat gedempte stemming. Vooral Bruce is niet te spreken over de kou. Op de kamer probeer ik mijn valies te herstellen want gisteren is een van de handgrepen losgekomen. Voor het diner moeten we naar het Bistro Kaiser naast het hotel: een kale, ongezellige ruimte met aartslelijke schilderijen aan de muur. Ook het eten is niet goed, op de vis na. Er ontbreken vanavond 5 medereizigers op het appel! Allemaal ongesteld en dat zorgt voor enige onrust bij Marc. Klaarblijkelijk moet er toch ergens iets fout geweest zijn met het eten, maar niemand kan uitmaken waar precies. Er is een felle wind komen opsteken wat ons wat ongerust maakt voor de geplande boottocht van morgen. De stemming zit er dus vanavond niet echt in en om 21 uur is iedereen al op zijn kamer. Buiten is het nauwelijks 10 graden! Op de kamer wacht ons nog een kleine verrassing: een stukje chocolade. Jammer genoeg de slechtste die ik ooit geproefd heb: het ziet er uit als chocolade, maar daarmee is ook alles gezegd… Neen, ik geloof niet dat Swakopmund het hoogtepunt van deze reis zal worden.

Terug naar 2013 Namibië OVERZICHT