Een prachtige kloostergang

Woensdag 10 juni 2015 (2)

Een 20-tal kilometer verder bereiken we het Mosteiro da Batalha. Hier is de kloostergang zo mogelijk nòg indrukwekkender. Hij draagt dan ook de naam ‘Claustro Real’ of koninklijke kloostergang. De gotische bogen zijn bovenaan ingevuld met motieven in Manuelstijl en dat geeft de hele gang een vollere en rijkere allure. De kapitelen van de zuilen vertonen zeer verfijnde motieven van diverse bladeren terwijl de zuilen zelf van onder tot boven versierd zijn met sobere patronen. Op een van de hoeken van de kloostergang staat een grote fontein, ‘lavabo’ genaamd. In de ruime refter houden twee soldaten de wacht bij het graf van de Onbekende Soldaat. Als we de kloostergang verlaten, denken we dat we het gehad hebben maar dan blijkt dat het mooiste nog moet komen: de Capelas Imperfeitas of onvoltooide kapellen. Aan de achterkant van de kerk treden we binnen onder een portaal van ragfijne motieven in Manuelstijl die sterk doen denken aan de moorse versieringen in het Alhambra van Granada. We komen in een achthoekig gebouw zonder dak waarop zeven kapellen uitkomen met daarrond de onafgewerkte maar zeer rijkelijk versierde zuilen. Prachtig! Vooraleer de reis verder te zetten, drinken we nog een limonada op een terrasje en genieten nog van een laatste blik op het silhouet van het klooster en de imposante kerk. Soms schijnt de zon, dan weer niet en er staat een frisse wind.

 

Mosteiro da Batalha

En dan vatten we de laatste 75 kilometer aan naar onze bestemming voor vandaag: Golega, een klein en bescheiden stadje in het centrum van het land, in het district Santarèm. Hier is niets te beleven maar we kozen dit omwille van het Hotel Lusitano, een viersterrenhotel in een prachtig gerestaureerde villa middenin het stadje. Onze kamer is luchtig en warm ingericht met o.a. een groot hemelbed en vooral de badkamer is zeer ruim. We beginnen met een verfrissend glas wijn in de mooi aangelegde tuin, maar de zon is weg en het wordt tamelijk frisjes. We gaan dus al gauw naar binnen en genieten zowaar van een warme douche. Tegen

Hotel Lusitano in Golega

19:00 uur zakken we af naar de bar waar we jammer genoeg helemaal alleen zitten. Ze hebben een indrukwekkende kaart waarop niet minder dan 8 gins staan maar de eerste twee die we kiezen, zijn uitgeput. “We wachten op de leverancier…”. Het restaurant is gezellig en het eten valt mee, al overstijgt het niet de kwaliteit van de eerder karakterloze hotelkeuken. We eten respectievelijk gezouten kabeljauw en gegrillde octopus, beide met spinazie en drinken er een fles lekkere vinho verde bij. De bediening is zeer traag.  Er is maar één enkele ober die zowel voor het restaurant als voor de bar moet instaan. Er zitten slechts 10 gasten in het restaurant niettegenstaande ik de juffrouw aan de receptie tegen andere gasten hoorde zeggen dat het voor vanavond volzet was. Ze kunnen blijkbaar niet meer dan 10 mensen aan. Op de kamer checken we nog even de weerberichten en de vooruitzichten voor de rest van de week blijken niet schitterend: we krijgen weinig of geen zon en het wordt geleidelijk frisser tot maximum 20°. Tegen het einde van de week is er zelfs kans op een weinig regen. We zien wel. Om 22:30 uur liggen we in bed, beiden toch wel vermoeid en ik met gezwollen enkels.